Το ΚΠΙΣΝ δεν είναι μια δωρεά «φιλανθρωπία»
30 Ιουνίου 2016
Το άρθρο της «Guardian» αντανακλά μια πολύ συγκεκριμένη νοοτροπία της Δύσης: ότι η τσακισμένη αυτή χώρα δεν δικαιούται τέτοια έργα.....
Η «Guardian» μιλά για ένα «μάταιο επίτευγμα». Η Ευάννα Βενάρδου υποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο.
«Το έργο παρουσιάστηκε με μεγαλοπρέπεια. Όμως τώρα, ο “ναός” αυτός του πολιτισμού παραμένει κενός, όπως άδεια είναι και τα ράφια του που δημιουργήθηκαν για να φιλοξενήσουν 2 εκατομμύρια βιβλία. Και οι πύλες του κλειδωμένες…».
Με αυτά τα λόγια ξεκινά η αγγλική «Guardian» το άρθρο της με θέμα την ολοκλήρωση του έργου του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος που θα φιλοξενήσει την Εθνική μας Βιβλιοθήκη και την Εθνική Λυρική Σκηνή, και παρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους πριν λίγες μέρες.
Συμμεριζόμαστε την αγωνία του αρθρογράφου ως προς το κατά πόσον η ελληνική πολιτεία, στην οποία περιέρχεται το τεράστιο αυτό έργο, θα ανταποκριθεί επαρκώς στην ανάληψη της ευθύνης συντήρησης του, δεδομένης τόσο της οικονομικής συγκυρίας, όσο και της φημισμένης ελληνικής γραφειοκρατίας και αβελτηρίας του ελληνικού δημοσίου.
Ομολογούμε ωστόσο πως ήδη από τα πρώτα λόγια του άρθρου, διακρίνουμε μια ενοχλητική μομφή, ένα υψωμένο δάχτυλο. Eίναι προφανές, τόσο από τους μεσότιτλους («Χτισμένο για γίγαντες»), όσο και από τον τίτλο («Εmpty gesture», σε ελεύθερη μετάφραση «ένα μάταιο επίτευγμα»), πως ο αρθρογράφος βλέπει το ποτήρι μισοάδειο και όχι μισογεμάτο: «Η πολιτιστική Ακρόπολη των 600 εκατομμυρίων ευρώ του Ρέντσο Πιάνο για την Ελλάδα της λιτότητας», διαβάζουμε στον τίτλο. Και αμέσως παρακάτω: «Μπορεί αυτή η υπέρμετρα φιλόδοξη δημόσια χειρονομία να πετύχει;».
Κατ’ αρχάς για ποιες κλειδωμένες πύλες μιλά ο αρθρογράφος; Πριν λίγες μόλις μέρες ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις «Metamorphosis: Το ΚΠΙΣΝ στον Κόσμο», κατά την διάρκεια των οποίων περισσότερα από 115.000 άτομα επισκέφθηκαν το ΚΠΙΣΝ. Ενώ αυτές τις μέρες συνεχίζονται στο Κέντρο Επισκεπτών οι ανοιχτές εκδηλώσεις (μουσική, χορός, αθλητικά δρώμενα, εργαστήρια με θέα το Κανάλι, το κατάφυτο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος και τα νέα «σπίτια» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος).
Και τι ακριβώς εννοεί ο συντάκτης όταν μιλάει για άδεια ράφια; Ήταν σαφές από την πρώτη στιγμή πως τα κτίρια θα ανοίξουν για το κοινό στα μέσα του 2017. Ο λόγος είναι πως μετά την ολοκλήρωσή του έργου, ακολουθεί μια πολύμηνη διαδικασία (πρόσκληση προς το Ελληνικό Δημόσιο να παραλάβει το έργο, μεσολάβηση 60 ημερών ώστε το Δημόσιο να εγείρει ενστάσεις, μετεγκατάσταση της Λυρικής και της Βιβλιοθήκης κλπ.). Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να εξαγγελθεί από τώρα η ημερομηνία των εγκαινίων, όπως ζητά ο δημοσιογράφος;
Προς τι η τόσο πρόωρη γκρίνια και δημιουργία (διεθνών) εντυπώσεων; Ας περιμένουμε τουλάχιστον να δούμε αν θα υπάρξουν όντως καθυστερήσεις στην μετεγκατάσταση των δύο φορέων πριν γκρινιάξουμε…
«Καθώς η Ελλάδα βυθίζεται ακόμα περισσότερα στα αβυσσαλέα βάθη του εθνικού χρέους», γράφει ο κύριος Όλιβερ Ουεινράιτ, «με τον προϋπολογισμό του υπουργείου πολιτισμού να συρρικνώνεται σχεδόν στο μισό σε σχέση με το 2010, είναι μια πολύ «φορτωμένη» περίοδος για να ξεκινήσει ένα από τα πιο φιλόδοξα πολιτιστικά πρότζεκτ του αιώνα –ειδικά όταν θα απαιτηθεί προσωπικό 900 ατόμων».
Και φυσικά δεν του πέρασε από το νου πως το ότι θα υπάρξουν θέσεις εργασίας στην Ελλάδα της κρίσης είναι θετικό.
Και πως οι άνθρωποι στην ταλαιπωρημένη αυτή χώρα έχουν ανάγκη, περισσότερο ίσως κι από τους Βρετανούς και τους Γερμανούς, την διέξοδο σε έναν χώρο πράσινου και πολιτισμού…
Επίσης δεν μοιάζει να αντιλαμβάνεται πως το έργο αυτό ξεκίνησε προ κρίσης. Δηλαδή τι θα έπρεπε; Να το αφήσουν ημιτελές; Στο κάτω κάτω είναι μια δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, την οποία ο συντάκτης χαρακτηρίζει μάλλον υποτιμητικά για μας ως «φιλανθρωπία»… Μάλιστα βρίσκει πως η πλευρά του ΚΠΙΣΝ προς τη θάλασσα θυμίζει περισσότερο «φυλακή υψίστης ασφαλείας», και πως το εσωτερικό του Κέντρου είναι λίγο «αποστειρωμένο». Επίσης σπεύδει να μας θυμίσει πως το απέναντι στάδιο του Tάε Κβον Ντο είναι ένα θλιβερό απομεινάρι των Ολυμπιακών του 2004 που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος της χρεωκοπίας.
Ευχαριστούμε θερμά τον βρετανό συντάκτη με το υψωμένο φρύδι για τα ενθαρρυντικά του σχόλια –φαίνεται πως η πολυφθαρμένη λέξη «ανάπτυξη» τελικά δεν σημαίνει και πολλά για τον Βορρά. Το άρθρο αντανακλά μια πολύ συγκεκριμένη νοοτροπία της Δύσης: ότι η τσακισμένη αυτή χώρα δεν δικαιούται τέτοια έργα. Διότι είναι ανίκανη να τα συντηρήσει και διότι, ακόμα χειρότερο, δεν της αξίζει να τα απολαύσει. Μας θυμίζει λίγο όσα διαδραματίστηκαν σε κάτι σούπερ μάρκετ όπου εθεάθησαν Γερμανοί να βρίζουν Έλληνες που γέμιζαν το καρότσι τους (!!!).
Για να συνοψίσουμε: όλοι ανησυχούμε για το τι μέλλει γενέσθαι με το ΚΠΙΣΝ– γνωρίζουμε πολύ καλύτερα από τους Άγγλους τις ελληνικές παθογένειες. Επίσης πολλοί Έλληνες θεωρούν φαραωνικό το έργο αυτό ιδιαίτερα για τα δεδομένα της Ελλάδας της κρίσης. Αλλά να μην γίνεται απολύτως τίποτε στην Ελλάδα; Να βουλιάξουμε στη μιζέρια μας; Όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση, εμείς δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να κάνουμε ό, τι μπορούμε. Κι άσε τους Άγγλους στο Brexit τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου