Εφημερίδα χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε έντυπη περιοδική έκδοση της οποίας η περιεχόμενη ύλη αφορά κατά πλειονότητα ειδησεογραφία τρεχόντων γεγονότων της περιόδου στην οποία εκδίδεται (ημερήσια, εβδομαδιαία κ.λπ.). Αυτή είναι και η ουσιώδης διαφορά από το έντυπο περιοδικό. Το σύνολο των εφημερίδων και περιοδικών ονομάζεται γενικότερα Τύπος διακρινόμενος ανάλογα σε "ημερήσιο τύπο", "εβδομαδιαίο τύπο" κ.λπ. ή "περιοδικό τύπο", ειδικότερα για τα περιοδικά. Οι εφημερίδες, όπως ομοίως και τα περιοδικά συγκαταλέγονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σήμερα με την ηλεκτρονική τεχνολογική εξέλιξη απαντάται και το είδος της "ηλεκτρονικής εφημερίδας". Οι εφημερίδες απευθύνονται σε μεγάλο αριθμό αναγνωστών είτε με ειδησεογραφία γενικού περιεχομένου είτε ειδικού, λαμβάνοντας ανάλογους χαρακτηρισμούς, π.χ. πολιτικές, οικονομικές, αθλητικές κ.λπ. [Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια]

"Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος........

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη.............Νίκος Μπελογιάννης

Μετάφραση (Translate)

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

O Μίκης Θεοδωράκης ενώνει τα δύο κόμματα της ελληνικής αριστεράς


Το βράδυ της Τετάρτης  ο Αλέξης Τσίπρας και η Αλέκα Παπαρήγα συναντήθηκαν στα καμαρίνια του Ηρωδείου με «μεσολαβητή» τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη -μετά τη  συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου, όπου κάτω από την σκιά της Ακρόπολης παρουσίασε την «Κατάσταση Πολιορκίας». 
Οι δύο πολιτικοί στο πλαίσιο της εκδήλωσης συναντήθηκαν με τον Μίκη Θεοδωράκη και φωτογραφήθηκαν χαμογελαστοί στο πλευρό του μεγάλου συνθέτη.
O Μίκης Θεοδωράκης ενώνει τα δύο κόμματα της ελληνικής αριστεράς.
ΠΗΓΗ: protothema.gr

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

To 3ο Καλεσανό Παζάρι το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Αυγούστου





Ο πανέμορφος οικισμός των Καλεσίων στο νομό Ηρακλείου Κρήτης είναι έτοιμος για το 3ο Καλεσανό Παζάρι που θα λάβει χώρα το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Αυγούστου και ώρα 17:30 στον κεντρικό δρόμο των κάτω Καλεσών.


Από το απόγευμα του Σαββάτου μέχρι και την Κυριακή το βράδυ οι κάτοικοι και φορείς του οικισμού, θα προσφέρουν τα προϊόντα της Καλεσανής γης καθώς επίσης δημιουργίες που με μεράκι και μαεστρία έχουν κατασκευάσει στους επισκέπτες.

Στα προϊόντα που θα μπορούν να προμηθευθούν οι επισκέπτες θα είναι τυριά, μαρμελάδες, λάδι, χειροποίητα κοσμήματα, αρωματικά κεριά, μοναδικές κατασκευές από μέταλλο και γυαλί, έργα ζωγραφικής και χειροτεχνίας.

Το παζάρι διοργανώνουν για τρίτη χρονιά το Πνευματικό Κέντρο Καλασίων και οι φορείς του οικισμού και η εκδήλωση θα κλείσει την Κυριακή το βράδυ, με συναυλία του συγκροτήματος Κλεψύδρα.

Περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο: 2813/400600.
Σύνδεσμοι:
ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Standard & Poor, Γιούνκερ και Ρουμπινί, βλέπουν αρνητική εξέλιξη στα οικονομικά μας...


Πολιτικά νέα - ειδήσεις



Πυκνώνουν οι αρνητικές δηλώσεις στο εξωτερικό για την κατάσταση της οικονομίας στη Ελλάδα και τον κίνδυνο χρεοκοπίας και εξόδου από την ευρωζώνη. Την προοπτική αξιολόγησης του ελληνικού χρέους από «σταθερή» σε «αρνητική» υποβάθμισε ο οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Standard & Poor. «Μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν διαχειρίσιμη αλλά δεν είναι επιθυμητή» δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ χθες, ενώ σήμερα την έξοδο της χώρας μας από το ευρώ και την κατάρρευση της κυβέρνησης μέσα στο 2013 προβλέπει ο οικονομολόγος Ν. Ρουμπινί.

Αναλυτικότερα:
Την προοπτική αξιολόγησης του ελληνικού χρέους από «σταθερή» σε «αρνητική» υποβάθμισε ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor, λόγω των «καθυστερήσεων» στην υλοποίηση του οικονομικού προγράμματος που απαιτούν οι διεθνείς πιστωτές. Επισημαίνει ότι η υποβάθμιση είναι «πιθανή», λόγω της «οικονομικής πορείας της χώρας και των καθυστερήσεις στην υλοποίηση του προγράμματος για τη μείωση των ελλειμμάτων», που απαιτούνται από την τρόικα , προκειμένου να παρέχουν οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα. Εκτιμά, ότι η ελληνική κυβέρνηση «θα δυσκολευτεί να κάνει περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων», και θεωρεί πιθανό ότι η χώρα μας, «είναι υποχρεωμένη να ζητήσει πρόσθετη βοήθεια», ύψους 7 δις. ευρώ , ενώ η προσπάθεια είωσης του δημόσιου χρέους βρίσκεται σήμερα «εκτός πορείας».

Εξάλλου χθες ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, σε συνέντευξή του στη γερμανική τηλεόραση WRD, είπε πώς ότι η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη «όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, θα ήταν διαχειρίσιμη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι επιθυμητή, γιατί θα υπήρχαν τεράστιοι κίνδυνοι ειδικά για τους απλούς Έλληνες».
Σε ερώτηση εάν θα απέρριπτε κατηγορηματικά μία έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, απάντησε: «Τουλάχιστον μέχρι το τέλος του φθινοπώρου. Και επίσης και μετά».
Σχολίασε ότι «μπορεί κανείς να πει φυσικά εδώ ότι "εμένα μου είναι εντελώς αδιάφορο τι θα συμβεί στους απλούς Έλληνες" -και υπάρχουν αρκετοί απλοί Έλληνες- αλλά εμένα δεν μου είναι αδιάφορο, δεν μου είναι αδιάφορο τι θα συμβεί με τους αγρότες». «Τον κύριο Ρέσλερ μπορεί να μην τον νοιάζει, εμένα όμως με νοιάζει» είπε χαρακτηριστικά.

Σε ερώτηση για το πότε θα γνώριζε την είδηση ότι η Ελλάδα σκοπεύει να βγει από το ευρώ, ο Γιούνκερ υποστηρίζει ότι θα το γνώριζε «το προηγούμενο απόγευμα».
Μάλιστα ο πρόεδρος του Eurogroup κάνει και παρατηρήσεις για τις ευθύνες του ίδιου του οργάνου που προΐσταται, λέγοντας σχετικά με τα δημοσιονομικά στοιχεία που παρουσίαζε η Ελλάδα: «Δεν με θυμώνει αυτό, γιατί είναι και δική μας ευθύνη που δεν είχαμε τα απαραίτητα εργαλεία ώστε να ελέγξουμε όσα μας παρουσίαζαν οι Έλληνες. Αυτό που με θυμώνει είναι ότι, αφού τα ανακαλύψαμε όλα αυτά, ποτέ δεν φτάσαμε, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, σε μία στοχευμένη συζήτηση με τους Έλληνες για την άρση αυτών των συνθηκών»
Την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την κατάρρευση της ελληνικής κυβέρνησης μέσα στο 2013 θεωρεί ως δεδομένη ο γνωστός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, σε σχόλιό του στο twitter . Αναφέρει συγκεκριμένα, ότι «το δρακόντειο πρόγραμμα της τρόικας εξασφαλίζει επιδείνωση της ύφεσης που θα πυροδοτήσει έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ έως το 2013. Η ελληνική κυβέρνηση θα καταρρεύσει του χρόνου».


_________________________________________________

Ο Ξένιος Δίας δεν μένει πια εδώ



 
Του Χαράλαμπου Πουλόπουλου*



Το ζούμε καθημερινά τα τελευταία χρόνια: Η κρίση οξύνει τις κοινωνικές αντιπαραθέσεις και οι πιο αδύναμες ομάδες στην κοινωνία μας γίνονται εύκολος στόχος για την εκτόνωση του θυμού και της οργής, αλλά και για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Η παρατεταμένη κρίση και η παντελής απουσία ορατής διεξόδου θέτουν σε λειτουργία έναν κοινωνικό και ψυχολογικό μηχανισμό, πιθανότατα τόσο παλιό όσο και οι ίδιες οι ανθρώπινες κοινωνίες. Σπρωγμένο στα όρια της αντοχής του από τις δυσκολίες και την αβεβαιότητα των καιρών, μέρος της ελληνικής κοινωνίας προβάλλει την απελπισία και τον θυμό του σε όσους είναι διαφορετικοί, εθνικά, φυλετικά, θρησκευτικά, χρεώνοντάς τους την ευθύνη για τα κακώς κείμενα, την ύφεση, την ανεργία, την εγκληματικότητα. Δίνοντας όνομα και πρόσωπο στην υποτιθέμενη πηγή των δεινών του, προσπαθεί να υπερβεί την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, αναζητώντας τον κοινό εχθρό, για να εκτονώσει την απόγνωση και την οργή, να εξορκίσει το κακό, να μεταθέσει αλλού την ευθύνη, χωρίς ενοχή.
Στην επιφάνεια έρχεται η ανεξέλεγκτη επιθετικότητα ορισμένων που θεωρούν ότι, επειδή γεννήθηκαν σε αυτή τη χώρα, επειδή διαθέτουν μεγαλύτερη επιρροή και εξουσία μπορούν να επιβάλλουν διά της βίας την άποψή τους για την αντιμετώπιση σύνθετων κοινωνικών προβλημάτων και τη δική τους στρεβλή αντίληψη για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει τα φαινόμενα αυτά θα αυξάνονται στις τοπικές κοινωνίες, στους χώρους εργασίας και αλλού.
Τον μηχανισμό αυτό γνωρίζει καλά πώς να υποθάλπει και να εκμεταλλεύεται η εξουσία. Οι εκδιδόμενες οροθετικές πριν από μερικούς μήνες, οι μετανάστες σήμερα -και αύριο άραγε ποιος;- εκπληρώνουν μια λειτουργία απαραίτητη για την εκάστοτε εξουσία. Αποτελούν τη βαλβίδα ασφαλείας για την εκτόνωση των κοινωνικών εντάσεων και τη βάση για ψευδο-ενότητα και ψευδο-αλληλεγγύη. Σε αδυναμία τις περισσότερες φορές να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, οι πιο αδύναμες ομάδες είναι εύκολος στόχος τόσο της κρατικής καταστολής όσο και των αυτόκλητων, φασιστοειδών ρυθμιστών του νόμου και της τάξης.
Η πολιτική των στρατοπέδων κράτησης, των απελάσεων, της καταστολής, του εγκλεισμού και των διαπομπεύσεων αξιοποιείται πολιτικά και ψηφοθηρικά από ορισμένους, και καλλιεργείται η εντύπωση ότι μπορεί να προσφέρει γρήγορες και αποτελεσματικές λύσεις. Ωστόσο δεν είναι παρά η αρχή ενός φαύλου κύκλου. Εντείνει την κοινωνική αδικία και οδηγεί στην άρνηση ή παραβίαση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων συγκεκριμένων ομάδων που ζουν στη χώρα. Υπό το πρόσχημα της ασφάλειας και της τάξης αναπτύσσεται πλέον μια κουλτούρα ελέγχου με πολλά τιμωρητικά χαρακτηριστικά, η οποία οδηγεί στην εκδίωξη και τη φυλάκιση όσων «μολύνουν» ηθικά, ιδεολογικά και φυλετικά την υποτιθέμενη υγιή κοινωνία - που όμως νοσεί σοβαρά. Και εξακολουθεί να αμνηστεύει τους πραγματικούς αίτιους της σημερινής της κατάστασης.


* Ο Χαρ. Πουλόπουλος είναι διδάκτορας Κοινωνικών Επιστημών και ο διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ)
________________________________________________________
** εφημ. Η ΑΥΓΗ - ημ. δημοσίευσης: 19/08/2012

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική αρχή, η ανεργία τον Μάη σκαρφάλωσε στο 23,1% από 16,8% που ήταν τον Μάιο του περασμένου έτους


 Στα 23,1% η ανεργία (Βίντεο)

Φούμαρα αποδείχτηκαν οι προεκλογικές εξαγγελίες των κομμάτων της συγκυβέρνηση που έθεταν σαν στόχο την μείωση της ανεργίας.

Τα νέα στοιχεία –που παρακολουθούμε στο βίντεο που παραθέτουμε- μας δείχνουν ότι όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά τα ποσοστά ανεργίας σημείωσαν και άλλο ιστορικό ρεκόρ.

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική αρχή, η ανεργία τον Μάη σκαρφάλωσε στο 23,1% από 16,8% που ήταν τον Μάιο του περασμένου έτους. Τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους η ανεργία είχε αγγίξει το 22,6%
Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 311.041 άτομα αναλογικά με τον Μάιο του 2011 δηλαδή αύξηση κατά 37,2% και κατά 34.141 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (αύξηση 3,1%) και διαμορφώθηκαν σε 1.147.372 άτομα.
Κατά 7,7% ,σε σχέση με τον Μάιο του 2011, μειώθηκαν οι απασχολούμενοι, δηλαδή κατά 320.540 άτομα Οι οικονομικά μη ενεργοί, δηλαδή τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, αυξήθηκαν κατά 11.170 άτομα σε σχέση με το Μάιο του 2011 (αύξηση 0,3%) και μειώθηκαν κατά 306 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (μείωση 0,01%).
Συγκεκριμένα, ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.361.131 άτομα. 

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Ο ασκός του Αιόλου


Του Κώστα Βεργόπουλου*

Πόσο άραγε θα αντέξει η προσδοκία για ευρωπαϊκή και συνεταιρική διαχείριση στις «επιθέσεις» των κρατών-μελών, στις οποίες το ευρωπαϊκό εγχείρημα εκτίθεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια; Άραγε, το ευρωπαϊκό όραμα δεν ήταν παρά μια ουτοπία, μια ψευδαίσθηση που έδινε την εντύπωση ότι επιτύγχανε όσο τα πράγματα πήγαιναν καλά, αλλά ξεφουσκώνει όταν αυτά δυσκολεύουν; Πρόσφατα ο πρόεδρος της Ευρωζώνης και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούνγκερ δεν εξέπληξε λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους: η Γερμανία διαχειρίζεται την Ευρωζώνη σαν να πρόκειται για «υποκατάστημά» της. Επιβάλλει στους εταίρους τον «χρυσό κανόνα» περί μηδενικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων, που οδηγεί στην αδρανοποίηση των κυβερνήσεων. 
   Υπαγορεύει τη λιτότητα στην Ευρωζώνη με πρόσχημα την ισοσκέλιση των εθνικών δημοσιονομικών ισοζυγίων και την ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, με συνέπεια το σύνολο της νομισματικής περιοχής του ευρώ να καταβυθίζεται αθεράπευτα στην κόλαση της ύφεσης και της ανεργίας. Τρέμει σήμερα η «ισχυρή» Γερμανία στο ενδεχόμενο να εκτεθεί ακόμη περισσότερο σε «διασώσεις» των υπερχρεωμένων εταίρων της στο κοινό νόμισμα. Προτιμά να τους καθηλώνει στην ύφεση, εξαποστέλλοντας ταυτόχρονα την ευρωπαϊκή διαχείριση σε «διακοπές». 
    Στις σημερινές συνθήκες, με την επιλογή της λιτότητας, κάθε χώρα της Ευρωζώνης μεταθέτει το κόστος της εξισορρόπησης στους εταίρους της, ακόμη και εις βάρος της δυνατότητας της Γερμανίας να πραγματοποιεί πλεονάσματα από τις διμερείς εμπορικές σχέσεις με αυτήν. Με την καθήλωση κάθε χώρας σε εθνικολογιστικά κριτήρια και σε εθνική διαχείριση, αναστέλλεται κάθε ευρωπαϊκή διαχείριση. Ωστόσο, τα πλεονάσματα στην Ευρωζώνη, στο μέτρο που απορρέουν από τον μέχρι σήμερα τρόπο λειτουργίας της, πριν από γερμανικά παραμένουν πρωτίστως ευρωπαϊκά και θα νομιμοποιούνταν η Ευρωζώνη να τα αφιερώνει στη σταθεροποίηση του συνόλου, αντί να τα εγκαταλείπει στη μονομερή γερμανική αποταμίευση και θησαυρισμό, αποδυναμώνοντας έτσι μοιραία τη νομισματική περιοχή του ευρώ και εξωθώντας τη σε αποδιάρθρωση και κατάρρευση.
Ακόμη χειρότερα, η γερμανική Δεξιά όχι μόνον απορρίπτει τις «διασώσεις» υπερχρεωμένων χωρών-μελών, αλλά και επαίρεται ότι αποκομίζει οφέλη από την κατολίσθησή τους, στην οποία με κάθε τρόπο συμβάλλει. Η εφημερίδα "Bild" αφενός συνιστά τη συστηματική αποβολή των υπερχρεωμένων χωρών από την Ευρωζώνη, αφετέρου εγκωμιάζει τον χρηματοπιστωτικό στραγγαλισμό κάθε χώρας-μέλους ως ιδιαίτερα αποδοτικό για τη Γερμανία. Ωστόσο, εάν οι ελλειμματικοί εταίροι αποβάλλονται, πώς άραγε οι πλεονασματικοί θα διατηρούν τα πλεονάσματά τους; Ο πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ Γενς Βάιντμαν θεωρεί αυτονόητη τη γερμανική κηδεμόνευση της Ευρώπης, επικαλούμενος το υψηλό ειδικό βάρος της χώρας του, παρόλο που αυτή δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνον το 25% του συνολικού ευρωπαϊκού δυναμικού. Όλοι μαζί οι Γερμανοί ιθύνοντες επαναλαμβάνουν κατά κόρον το παλαιοφιλελεύθερο δόγμα, το οποίο απορρίπτει τις «διασώσεις» υπερχρεωμένων, στο μέτρο που αυτές ενθαρρύνουν τον «διασωζόμενο» να παραμένει «απείθαρχος και σπάταλος». Με τα σημερινά ύψη χρέους, η Ευρώπη παραμένει αναπότρεπτα στον ορίζοντα της ύφεσης και της ανεργίας, παρόλο που τα ευρωπαϊκά χρέη δεν οφείλονται σε τρίτους, αλλά εκκρεμούν κυρίως μεταξύ Ευρωπαίων.
   Παράλληλα, οι πιέσεις για προστασία της απασχόλησης πολλαπλασιάζονται σε κάθε χώρα και αφού αυτό δεν εξασφαλίζεται πλέον σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κινδυνεύει να επιδιώκεται σε εθνικό, με όλες τις συνέπειες που εξ αυτού απορρέουν. Κανένα πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να εγκαταλείψει ατιμωρητί το ζήτημα της απασχόλησης και όποιο αδιαφορήσει γι' αυτήν πληρώνει άμεσα τις συνέπειες. Όλες οι οικονομικές πολιτικές και όλες οι πολιτικές παρατάξεις κρίνονται στο πεδίο της απασχόλησης. 
   Από αυτό πηγάζουν πάντα οι κάθε είδους κίνδυνοι και εξτρεμισμοί, είτε της Αριστεράς είτε της Δεξιάς, και τελικά από αυτό προσδιορίζεται κάθε φορά ο δρόμος της εξόδου από την κρίση και της σταθεροποίησης που ακολουθεί. Σήμερα στη Γαλλία, η σοσιαλιστική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να στηρίξει την απασχόληση με γαλλικό «δημόσιο χρήμα», μέσω ποιοτικών ελέγχων στις επενδύσεις και στις εισαγωγές, ώστε να διαφυλάσσεται το περιβάλλον, το κοινωνικό κεκτημένο, το ύψος της απασχόλησης, το εισόδημα της εργασίας. Το γαλλικό δημόσιο αναλαμβάνει για τη χώρα του αυτό που θα όφειλαν να εξασφαλίζουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί για το σύνολο της Ευρωζώνης. Ο σοσιαλιστής πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ διαπιστώνει ότι «με τη μονομερή μέριμνα υπέρ του καταναλωτή, έχουμε καταστρέψει τον εγχώριο παραγωγό».
   Ανάλογη ανησυχία διατυπώνεται στην Ιταλία από την Ένωση Ιταλών Βιομηχάνων, την Cofindustria, η οποία διερωτάται εάν η αδήριτη ανάγκη βιομηχανικής πολιτικής και στήριξης της απασχόλησης ωθεί μοιραία τη χώρα εκτός ευρώ. Δεν είναι πλέον δυνατόν να επιδιώκεται η εξισορρόπηση κάθε εθνικής οικονομίας με «συντελεστή προσαρμογής» το κόστος εργασίας και το επίπεδο απασχόλησης. Ο δήθεν «μονόδρομος» της «εσωτερικής υποτίμησης» οδηγεί μοιραία στην κοινωνική μειοδοσία μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, χωρίς από την άλλη πλευρά να βελτιώνει τη θέση της Ευρώπης στον κόσμο. Εφόσον η Ευρώπη αποβλέπει στην οικονομική ενοποίηση της νομισματικής ζώνης της, θα όφειλε το κέντρο να αναλαμβάνει τα ενδεχόμενα ελλείμματα των περιφερειών, ώστε να σταθεροποιείται το σύνολο, όπως ακριβώς συμβαίνει στις ΗΠΑ, αλλά και στο εσωτερικό της Ομοσπονδιακής Γερμανίας.
    Ενόσω η σημερινή «γερμανική Ευρώπη» απεμπολεί τη λειτουργία σταθεροποιητικών ευρωπαϊκών μηχανισμών και ταυτόχρονα απορρίπτει τη στήριξη της απασχόλησης μέσω ευρωπαϊκών θεσμών, αναλαμβάνει τον κίνδυνο να προκύψουν εθνικοί μηχανισμοί αναπλήρωσης, προκειμένου να στηρίζουν την απασχόληση και συνεπώς την εθνική παραγωγή σε κάθε χώρα, με αναπόφευκτη συνέπεια την αναβίωση της αντιπαλότητας και των ανταγωνισμών μεταξύ εθνών, που είχαν με γενναιοδωρία αποφασίσει να συγχωρούν το φρικτό παρελθόν τους και να πορεύονται στο εξής μαζί.
    Στη δήλωσή του, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνγκερ επισημαίνει ότι η γερμανική ολιγωρία εξωθεί σήμερα την υπόλοιπη Ευρώπη σε επιλογές που αναβιώνουν μοιραία εθνικές αντιπαλότητες οι οποίες μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ξεχασμένες. Ασφαλώς, απειλείται ιστορική οπισθοδρόμηση, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Η ανάγκη των πραγμάτων κατισχύει κάθε οικονομικού και πολιτικού δογματισμού. Στο σημερινό υφεσιακό πλαίσιο ενθαρρύνονται, μοιραία και ακαταμάχητα, λύσεις που όχι μόνον δεν προωθούν το ευρωπαϊκό εγχείρημα, αλλά και επισπεύδουν την απενεργοποίησή του, επαναφέροντας στο προσκήνιο αντιπαλότητες και ανταγωνισμούς που όφειλαν να έχουν ξεπεραστεί. Παραμένει αξιοσημείωτο ότι η ευρωπαϊκη επιβράδυνση επιβάλλεται σήμερα με ευθύνη όχι αυτών που ζημιώνουν από την Ευρώπη, αλλά αυτών που αποκομίζουν εξ αυτής τα περισσότερα οφέλη.


________________________________
*εφημερίδα Η ΑΥΓΗ 5.8.2012
avgi.