Εφημερίδα χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε έντυπη περιοδική έκδοση της οποίας η περιεχόμενη ύλη αφορά κατά πλειονότητα ειδησεογραφία τρεχόντων γεγονότων της περιόδου στην οποία εκδίδεται (ημερήσια, εβδομαδιαία κ.λπ.). Αυτή είναι και η ουσιώδης διαφορά από το έντυπο περιοδικό. Το σύνολο των εφημερίδων και περιοδικών ονομάζεται γενικότερα Τύπος διακρινόμενος ανάλογα σε "ημερήσιο τύπο", "εβδομαδιαίο τύπο" κ.λπ. ή "περιοδικό τύπο", ειδικότερα για τα περιοδικά. Οι εφημερίδες, όπως ομοίως και τα περιοδικά συγκαταλέγονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σήμερα με την ηλεκτρονική τεχνολογική εξέλιξη απαντάται και το είδος της "ηλεκτρονικής εφημερίδας". Οι εφημερίδες απευθύνονται σε μεγάλο αριθμό αναγνωστών είτε με ειδησεογραφία γενικού περιεχομένου είτε ειδικού, λαμβάνοντας ανάλογους χαρακτηρισμούς, π.χ. πολιτικές, οικονομικές, αθλητικές κ.λπ. [Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια]

"Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος........

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη.............Νίκος Μπελογιάννης

Μετάφραση (Translate)

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΙΝΕΙΑΣ... νεαρός από τη Βιρμανία δραπέτευσε στο Μπαγκλαντές αλλά δεν άφησε τους γονείς του, τους κουβαλούσε στους ώμους του για 7 μέρες μέχρι που έφτασε στον προορισμό του

                 ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΙΝΕΙΑΣ...                       


Dimitrios Dimou

Αυτός ο νεαρός από τη Βιρμανία δραπέτευσε στο Μπαγκλαντές αλλά δεν άφησε τους γονείς του που δεν μπορούσαν να κινηθούν.
Τους κουβαλούσε στους ώμους του για 7 μέρες μέχρι που έφτασε στον προορισμό του.

(Υπενθυμίζουμε ότι ο Αινείας έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο επικεφαλής των Δαρδάνων, ως σύμμαχος των Τρώων, και ήταν ο γενναιότερος ήρωας στην πλευρά τους μετά τον Έκτορα. 
Μετά την άλωση και τη λεηλασία της Τροίας, ο Αινείας με μερικούς Τρώες (που έγιναν γνωστοί ως «Αινειάδες») εξακολούθησαν να αμύνονται σε κάποια συνοικία της πόλης, ώσπου οι Αχαιοί τους διεμήνυσαν ότι τους δέχονται «υποσπόνδους», δηλαδή ύστερα από συμφωνία να αποχωρήσουν ανενόχλητοι, με την άδεια να πάρουν ο καθένας τους ό,τι μπορούσε να σηκώσει στα χέρια του από την περιουσία του. Και ενώ όλοι οι άλλοι γέμισαν και πήραν σακιά με χρυσάφι, ασήμι, κοσμήματα, χρήματα, κλπ., ο Αινείας σήκωσε στους ώμους του τον γέροντα και ανήμπορο πατέρα του, τον Αγχίση, και τον μετέφερε έξω από την πόλη. 
Τότε οι Αχαιοί, θαυμάζοντας την πράξη του αυτή, του επέτρεψαν να πάρει ελεύθερα και ό,τι άλλο ήθελε από το σπίτι τους. Αλλά εκείνος και πάλι δεν προτίμησε τίποτα άλλο από τα ιερά ξόανα των θεών και τα οικογενειακά κειμήλια, που τα θεωρούσε ανώτερα από κάθε άλλο θησαυρό. 
Μετά από αυτό, οι Αχαιοί του είπαν ότι ήταν διατεθειμένοι να του εκχωρήσουν όποιο μέρος της Τροίας ήθελε για να ζήσει εκεί με απόλυτη ασφάλεια).

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

Ανεπιθύμητος στη Ρωσία ο Έλληνας ΥΠ.ΕΞ ο οποίος βρίσκεται στην μαύρη λίστα του Κρεμλίνου

    ΠΟΛΙΤΙΚΗ     

Η Μόσχα έστειλε… συστημένο στον Κοτζιά
 Στο παρά πέντε η επιδιόρθωση της διπλωματικής ζημιάς

Aνεπιθύμητος πλέον για την Μόσχα ο Ελληνας ΥΠΕΞ, ο οποίος βρίσκεται στην μαύρη λίστα του Κρεμλίνου. Οι χειρισμοί του τόσο στο θέμα των διπλωματών, όσο και στις διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό, έχουν εξοργίσει την Μόσχα.

Βέβαια ευθύνη φέρει και ο Α. Τσίπρας, που έχει επιτρέψει στον «Κίσινγκερ των Βαλκανίων» να αλωνίζει και να χαράζει την δική του πολιτική. Β. Πούτιν και Σ. Λαβρόφ, πνέουν μένεα κατά του Ελληνα υπουργού εξωτερικών, κατηγορώντας τον ότι ανατρέπει συστηματικά τις παραδοσιακές ισορροπίες που κρατούσε η Αθήνα μεταξύ Δύσης και Ρωσίας.
Η κρίση στις σχέσεις της χώρας μας με την Ρωσία δεν είναι μια απλή υπόθεση, καθώς παραδοσιακά η Μόσχα στηρίζει τις ελληνικές θέσεις σε ότι αφορά στο Κυπριακό, ενίοτε και στα ελληνοτουρκικά, στα Βαλκάνια και δηλώνει αντίθετη στον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, ενώ είναι εξαιρετικά σημαντική για την ελληνική οικονομία η συνεργασία στον ενεργειακό τομέα και φυσικά στον τουρισμό.
Η κρίση στις ελληνορωσικές σχέσεις έγινε με συγκεκριμένους όρους ώστε να πέσουν «γέφυρες» και να μην μείνουν διάδρομοι επικοινωνίας.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι σαφές ότι με αφορμή όχι μόνο την Συμφωνία των Πρεσπών, επιχειρεί να πουλήσει στην Ουάσιγκτον ως εκδούλευση,την συμβολή της στην διατήρηση των Δ. Βαλκανίων σε φιλοδυτική τροχιά.
Και προφανώς αναμένει ανταλλάγματα είτε στο επίπεδο της οικονομίας, με επενδύσεις, στην Ενέργεια με την δρομολόγηση αποστολής αμερικανικού LNG στην Ελλάδα, αλλά το σημαντικότερο είναι πως η Αθήνα προσδοκά ότι η Ουάσιγκτον θα εγγυηθεί την ασφάλεια της Ελλάδας έναντι κάθε απειλής και πιθανότατα στο προσεχές μέλλον θα μεταφέρει στα ελληνικά σύνορα τα όρια του στρατηγικού μετώπου έναντι των στρατηγικών απειλών,της Μ. Ανατολής, του Ιράν,της Ρωσίας.
Όμως, έστω και αργά, κάποιοι αντιλήφθηκαν ότι με την Μόσχα δεν τα βάζεις. Η προσπάθεια να οριστικοποιηθεί η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα φιγουράρει εδώ και καιρό στην κορυφή της ατζέντας του. Στο Μέγαρο Μαξίμου, άλλωστε, είχε εδραιωθεί η άποψη πως το να κυλάει ο χρόνος χωρίς να εξομαλύνονται οι σχέσεις των δύο χωρών, επιβαρύνει μία ήδη δύσκολη κατάσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που η Αθήνα επέμεινε πολύ στο να κλειδώσει τη δεύτερη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Ρωσία, ακόμα και όταν το Κρεμλίνο εμφανιζόταν απρόθυμο και μάλιστα φρόντιζε να δείχνει την απροθυμία του.
Γεγονός παραμένει ότι τελικά η επίσκεψη οριστικοποιήθηκε. Πληροφορίες, μάλιστα, θέλουν έναν στενό συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα να έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου τους σχετικούς χειρισμούς, ταξιδεύοντας μέχρι την Μόσχα! Η επίσκεψή του μάλλον ήταν παραγωγική, καθώς λίγο μετά επιβεβαιώθηκε ότι η επίσκεψη προγραμματίζεται για τις 12 Δεκεμβρίου, χωρίς να αποκλείεται μία μικρή αλλαγή όσον αφορά τον χρόνο.
Η συνέντευξη του Ρώσου αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Μιχαήλ Μπογκντάνοφ ήταν αποτέλεσμα αυτών των πολύμηνων παρασκηνιακών διεργασιών. Όπως είπε, «έχουμε μια ειδική, στενή σχέση με την Ελλάδα και δεν σκοπεύουμε να τη θυσιάσουμε. Σεβόμαστε την Ελλάδα. Ο θρησκευτικός παράγοντας παίζει τον ρόλο του, οι δεσμοί μεταξύ των λαών είναι ισχυροί. Αλλά η πολιτική έχει τη δική της λογική. Υπήρξαν πολιτικοί στην Ελλάδα που δέχθηκαν σοβαρές πιέσεις και πήραν αποφάσεις που μας λύπησαν».
Όπως φαίνεται, ο αναπληρωτής υπουργός δεν έκρυψε τη δυσφορία της Μόσχας, υποδεικνύοντας το Νίκο Κοτζιά. Εννοείται πως ο αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών κρατήθηκε μακριά από τις συνεννοήσεις, καθότι παραμένει ακόμα κόκκινο πανί για τη ρωσική πλευρά.
Ο ίδιος, πάντως, φαίνεται να επιμένει στη γραμμή του. Σε αντικατάσταση του πρέσβη που ο ίδιος είχε προ καιρού ανακαλέσει από τη Μόσχα, επειδή είχε εκφράσει κομψά τη διαφωνία του για τις απελάσεις, ο υπουργός Εξωτερικών όρισε την πρώην διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Τασία Αθανασίου. 
Αν ληφθεί υπόψη ότι στα αντίποινα για τις απελάσεις οι Ρώσοι είχαν χαρακτηρίσει ανεπιθύμητο τον διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Νίκου Κοτζιά, είναι προφανές πως η τοποθέτηση της Τασίας Αθανασίου δεν τους ενθουσίασε. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να καθυστερήσουν υπέρμετρα να εγκρίνουν την τοποθέτησή της.
Πάντως, η επίσκεψη Τσίπρα θα πλαισιωθεί από τη σύνοδο της διμερούς διυπουργικής επιτροπής, η οποία θα πραγματοποιηθεί από τις 5 έως και τις 8 Δεκεμβρίου στη Μόσχα. Εκεί θα συζητηθούν διεξοδικά ζητήματα όπως η Συρία, το Κυπριακό, το Σκοπιανό, αλλά και ο τουρισμός, η οικονομία και η ενέργεια. 
Εννοείται πως η ρωσική πλευρά παρασκηνιακά κατέστησε σαφές πως τα πράγματα δεν θα προχωρούσαν εάν συμμετείχε ο Νίκος Κοτζιάς. Γι’ αυτό και επιστρατεύτηκε ο αναπληρωτής του Γιώργος Κατρούγκαλος. Η απουσία Κοτζιά είναι εκκωφαντική, αλλά κρίθηκε αναγκαία από το Μέγαρο Μαξίμου για την επιδιόρθωση της διπλωματικής ζημιάς που ο ίδιος είχε προκαλέσει.

_________

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018

Κάτω από το όριο της φτώχειας το 48% των Ελλήνων


Κάτω από το όριο της φτώχειας το 48% των Ελλήνων 
Πηγή: EUROKINISSI

Σήμερα ένας στους τρεις μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα έχει καθαρό μισθό 327 ευρώ, ενώ περίπου 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχοι καλούνται να τα βγάλουν πέρα με 4.500 ευρώ τον χρόνο.

Στο τέλος του φθινοπώρου θα κριθεί η περικοπή των συντάξεων

Στατιστικά στοιχεία και μελέτη του ομότιμου Καθηγητή του Παντείου Σάββα Ρομπόλη, που επικαλείται η εφημερίδα «Τα Νέα», δείχνουν ότι σήμερα το 48% του πληθυσμού, δηλαδή 5,1 εκατομμύρια άτομα, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, που είναι 382 ευρώ τον μήνα. Και από αυτό το 48% υπάρχουν 1,5 εκατομμύρια άτομα που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, δηλαδή κάτω από 182 ευρώ τον μήνα.
Αν δεν αποφευχθεί η νέα μείωση των συντάξεων από το 2019 και ακολουθήσει η μείωση του αφορολογήτου από το 2020, οι συνθήκες φτώχειας αναμένεται να επιδεινωθούν δραματικά.
Με τις νέες περικοπές που έρχονται στις συντάξεις από το 2019 (μαζί με τη μείωση του αφορολογήτου) η μέση σύνταξη θα φθάσει στα 450 ευρώ, ενώ για τους συνταξιούχους τα δίδυμα προνομοθετημένα μέτρα θα επιφέρουν στο ετήσιο εισόδημά τους μια μείωση που θα αντιστοιχεί σε ένα έως τρία μηνιάτικα.
Στο μέτωπο του κατώτατου μισθού, πεδίο το οποίο αναμένεται να αποτελέσει αφορμή για έναν ακόμα γύρο αντιπαραθέσεων με τους δανειστές, η συζήτηση επικεντρώνεται στην αύξηση των 586 ευρώ. Στον ιδιωτικό τομέα όμως ακόμα και τα 586 ευρώ αποτελούν «όνειρο» για έναν στους τρεις εργαζομένους.
Ο ένας στους τρεις μισθωτούς στην Ελλάδα απασχολείται πλέον με μερική απασχόληση και μισθό-βοήθημα κάτω από το όριο της φτώχειας στη ζώνη των 327 ευρώ (καθαρά), χαμηλότερα ακόμα και από το επίδομα ανεργίας (360 ευρώ). Σε σύνολο σχεδόν 2,2 εκατομμυρίων εργαζομένων, περισσότεροι από 657.000 έχουν συμβάσεις μερικής απασχόλησης, με το μέσο ημερομίσθιό τους να είναι κάτω από το μισό των αντίστοιχων ημερήσιων αποδοχών που λαμβάνουν όσοι έχουν πλήρες ωράριο.
_____________
CNN.GR

Κάτω από το όριο της φτώχειας το 48% των Ελλήνων
Σήμερα ένας στους τρεις μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα έχει καθαρό μισθό 327 ευρώ, ενώ περίπου 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχοι καλούνται να τα βγάλουν πέρα με 4.500 ευρώ τον...

Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

4 Αυγούστου: Η Ιστορία δεν ξεχνιέται, ούτε παραχαράζεται, όσο κι’ αν το επιδιώκουν οι φασίστες και τα αφεντικά τους.

Αρθρογραφία
 4 Αυγούστου 2018


Τα τελευταία χρόνια, άλλοτε με αφορμή την επέτειο επιβολής της τεταρτοαυγουστιανής δικτατορίας και άλλοτε εξαιτίας των εορτασμών της 28ης Οκτωβρίου, έχει κάνει την εμφάνιση του στα μέσα ενημέρωσης μια προσπάθεια εξωραϊσμού του ιστορικού ρόλου του δικτάτορα Ι.Μεταξά. Η προσπάθεια αυτή επιχειρεί να περάσει τις εξής δύο λαθροχειρίες ως δήθεν ιστορικές αλήθειες: Πρώτον, ότι το περήφανο «Όχι» στους ιταλούς εισβολείς το είπε ο Μεταξάς εξ’ ονόματος όλου του ελληνικού λαού και κατά δεύτερον, ότι η μεταξική δικτατορία… πρωταγωνίστησε στη δημιουργία «κοινωνικού κράτους» και «κοινωνικών μεταρρυθμίσεων» (8ωρο, ΙΚΑ, ρύθμιση αγροτικών χρεών, συλλογικές συμβάσεις κ.α.).

Σε αυτήν την εξόφθαλμη διαστρέβλωση της Ιστορίας πρωτοστατεί ασφαλώς ο φασιστικός εσμός των πολιτικών απογόνων του Μεταξά οι οποίοι πίνουν νερό στο όνομα του. Λίγα χρόνια πριν, τα ηνία της εξύμνησης του δικτάτορα κατείχε ο ΛΑ.Ο.Σ. (όπου «ανδρώθηκαν» πολιτικά οι αντικομμουνιστές «Γεωργιάδηδες» και «Βορίδηδες» της σημερινής ΝΔ), ενώ σήμερα στο ρόλο αυτό πρωτοστατεί η ναζιστική-εγκληματική Χρυσή Αυγή. Προκειμένου μάλιστα να υπερασπιστούν τον ιδεολογικό τους πρόγονο, τα φασιστοειδή κάνουν συχνά αναφορές στο δήθεν «κοινωνικό κράτος» και τις «κοινωνικές μεταρρυθμίσεις» της περιόδου του Μεταξά. Προς αυτήν την κατεύθυνση, παρουσιάζουν μια σειρά κοινωνικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης (8ωρο, συλλογικές συμβάσεις, λειτουργία του ΙΚΑ, αγροτικά χρέη κλπ.) ως… έργο της μεταξικής δικτατορίας! Πρόκειται για άλλο ένα χυδαίο ψέμα της ναζιστικής-γκεμπελικής προπαγάνδας που επιχειρεί να «βγάλει λάδι» μια απ’ τις πλέον μαύρες και αποκρουστικές περιόδους της ελληνικής ιστορίας του 20ου αιώνα.
Η «4η Αυγούστου», η δικτατορία του Ι.Μεταξά, ήταν ένα βαθιά αντικομμουνιστικό, αστικό, ταξικό κράτος. Αποτελούσε την πολιτική έκφραση των συμφερόντων της τότε άστικής τάξης της χώρας στο πολιτικό επίπεδο. Ο ίδιος ο Μεταξάς σε ομιλίες του σημείωνε μεταξύ άλλων πως μέριμνα του καθεστώτος του ήταν «η αδιάκοπος φροντίς διά την στερέωσιν του αστικού καθεστώτος με όλας τας αναγκαίας θυσίας διά το σύνολον της κοινωνίας…» και προσέθετε: «Εστηρίξαμεν το αστικόν καθεστώς της Ελλάδος και του εδώσαμεν να εννοήσει ότι το πρώτον καθήκον ενός τιμίου και πραγματικού πατριωτικού αστικού κόσμου, είναι, το να είναι αλληλέγγυος με τους δύο κλάδους, τον κόσμον τον εργατικόν και τον κόσμον τον αγροτικόν και εζητήσαμεν από τους αστούς, από τους βιομήχανους… θυσίας τας οποίας ο αστικός κόσμος μας τας έδωσε προθύμως» (Σπ. Λιναρδάτου, «4η Αυγούστου», «Π.Λ.Ε.», 1967, σελ. 104).
Κατά την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, η συγκέντρωση και συγκεντροποίησή του κεφαλαίου προχώρησε με γρήγορους ρυθμούς, ενώ ενισχύθηκε ο παρεμβατικός ρόλος του κράτους στην οικονομία, καθώς και η στενότερη σύνδεση του βιομηχανικού με το τραπεζικό κεφάλαιο, όπως έχουν αποδείξει οικονομικοί μελετητές της περιόδου (Μ.Μαϊλη, Από την 4η Αυγούστου ως τις μέρες μας, Σύγχρονη Εποχή, 2009, σελ.28).

Είναι ψευδής ο ισχυρισμός των απολογητών του Μεταξά ότι το καθεστώς της 4ης Αυγούστου καθιέρωσε το 8ωρο και την κυριακάτικη αργία. Η καθιέρωση του 8ωρου έγινε με το νόμο 2269 το 1920, με τη νομοθετική κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας. Για να εφαρμοστεί σταδιακά χρειάστηκαν οι πολύχρονοι, συχνά αιματηροί αγώνες των εργατών με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές. Ποτάμια αίματος χύθηκαν στις συγκρούσεις των εργατών με το αστικό κράτος. Η δε κυριακάτικη αργία είχε καθιερωθεί από το 1911. Αυτό που έκανε η κυβέρνηση Μεταξά ήταν να καταργήσει την κυριακάτικη αργία και το κυριακάτικο μεροκάματο να δίνεται στο κράτος για την… «Εθνική Αμυνα».

Ένα άλλο χοντροκομμένο ψέμα των νοσταλγών της τεταρτοαυγουστιανής δικτατορίας είναι η- δήθεν- «καθιέρωση αδείας μετ’ αποδοχών» από Ι. Μεταξά! Μόνο που αυτές καθιερώθηκαν πριν το Μεταξά, με τον αναγκαστικό νόμο (ΑΝ) 539/1935 και έπειτα από πολύχρονο αγώνα του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις αποτελούσαν παλιά εργατική διεκδίκηση. Επί δικτατορίας Κονδύλη, ψηφίστηκε στις 16/1/1935 Αναγκαστικός Νόμος περί Συλλογικών Συμβάσεων- ένας νόμος που επί της ουσίας μόνο ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις επέτρεπε. Πρωτού έρθει στην εξουσία, ο Μεταξάς ετοίμασε νέο νόμο περί υποχρεωτικής διαιτησίας, κάτι ανάλογο με όσα γίνονται σήμερα με τις Συλλογικές Συμβάσεις, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις από τα εργατικά σωματεία (Μάης 1936). Οι «συλλογικές συμβάσεις» μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και των διορισμένων από τη δικτατορία συνδικαλιστών απέκτησαν ισχύ νόμου (2045/7/9/1936) και τίτλο «κατώτατον όριον μισθών των Ιδιωτικών Υπαλλήλων και ελάχιστον ημερομίσθιον εργατών Βιομηχανίας». Αποτελούσε, λοιπόν, καραμπινάτη κοροϊδία του λαού εκ μέρους του μεταξικού καθεστώτος η καθιέρωση των «Εθνικών Συμβάσεων Εργασίας», αν λάβουμε υπ’ όψη τις συνθήκες που επικρατούσαν: αναγκαστική διαιτησία, απαγόρευση των απεργιών και φασιστικοποίηση των συνδικάτων στα πρότυπα του Μουσολίνι.
Στις 11/11/1937 ιδρύθηκε το ΙΚΑ, το οποίο λειτούργησε από 1/12/1937 έως το τέλος του ’37 σε Αθήνα-Πειραιά και Θεσσαλονίκη, και από τα τέλη του 1938 στις άλλες πόλεις. Η ίδρυση ωστόσο του ΙΚΑ αποτέλεσε ουσιαστικά εφαρμογή του νόμου 6298, ο οποίος είχε φηψιστεί τον Σεπτέμβρη του 1934 από το Λαϊκό Κόμμα και δεν εφαρμόστηκε για μια σειρά λόγους (αντιδράσεις μερίδας του Κεφαλαίου, πραξικόπημα Κονδύλη, Κίνημα 1935 κλπ). Βέβαια, για την καθιέρωση νόμου για τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις είχαν προηγηθεί πολύμορφοι αγώνες της εργατικής τάξης, οι οποίοι απέδωσαν για πρώτη φορά καρπούς με την ψήφιση του νόμου 2868 του 1922- δηλαδή 15 χρόνια πριν τη μεταξική δικτατορία!
Οι πενιχρές παροχές του ΙΚΑ διεκόπησαν το 1939 και το σύστημα κατέρρευσε. Τι έκανε ο Μεταξάς; Το καθεστώς του κατάσχεσε με τη μορφή δανείου προς το κράτος, όλα τα αποθεματικά των ασφαλιστικών οργανισμών που έφταναν τα 850 εκατομμύρια δραχμές, από τα οποία τα 500 εκατομμύρια ήταν του ΙΚΑ! (Σπ. Λιναρδάτου, «4η Αυγούστου», «Π.Λ.Ε.», 1967, σελ. 110).

Το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά αποτέλεσε «χρυσή εποχή» για την οικονομική ολιγαρχία. Η καπιταλιστική κερδοφορία αυξήθηκε μέσω άμεσων κρατικών παρεμβάσεων και νέων δημόσιων έργων για πολεμικές προπαρασκευές, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Πρόκειται για την ίδια περίοδο κατά την οποία, όπως προαναφέρθηκε, προχώρησε η συγκέντρωση και συγκεντροποίησή του κεφαλαίου, τα διάφορα τμήματα του οποίου (βιομηχανικό, εμπορικό, πιστωτικό) καρπώθηκαν τεράστια κέρδη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μεγαλοεπιχειρηματίες της εποχής (Χατζηκυριάκος, Μποδοσάκης, Αφοι Ηλιάσκοι, Λαναράς κλπ.) στήριξαν ενεργά το μεταξικό καθεστώς, ενώ ένας αριθμός κεφαλαιοκρατών και τραπεζικών μεγαλοστελεχών κατέλαβαν κυβερνητικές θέσεις (Χατζηκυριάκος της ΑΓΕΤ, Κων/νος Ζαβιτσάνος, Δημ.Μάξιμος κλπ).
Αυτό ήταν το περίφημο καθεστώς του…«Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού» που υμνεί το ναζιστικό μαντρόσκυλο των σημερινών καπιταλιστών, η Χρυσή Αυγή. Ένα καθεστώς κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της άρχουσας αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους. Η μεταξική δικτατορία αποτέλεσε αναγκαιότητα για τη στήριξη και ενίσχυση του ελληνικού καπιταλισμού, σε συνθήκες προετοιμασίας του Δευτέρου Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου, λύνοντας προσωρινά τις υπάρχουσες αντιθέσεις των αστικών, «κοινοβουλευτικών» κομμάτων της εποχής που της ανέθεσαν μέσω του κοινοβουλίου την εξουσία.
Η Ιστορία δεν ξεχνιέται, ούτε παραχαράζεται, όσο κι’ αν το επιδιώκουν οι φασίστες και τα αφεντικά τους.
Νίκος Μόττας

______________

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2018

Η Δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936

ΠΟΛΙΤΙΚΗ


Στις 4 Αυγούστου 1936 ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς με τη συγκατάθεση του βασιλιά Γεωργίου Β’ αναστέλλει βασικά άρθρα του Συντάγματος και κηρύσσει δικτατορία. Θα επιβάλλει ένα αυταρχικό καθεστώς με κάποια φασιστικά στοιχεία, που δεν θα οδηγήσουν όμως στη δημιουργία ενός ολοκληρωτικού κράτους. Το καθεστώς αποδείχτηκε ότι ήταν προσωποπαγές και θα καταρρεύσει μετά τον θάνατό του, στις 29 Ιανουαρίου 1941.
Ο Μεταξάς δεν συνάντησε σοβαρή αντίσταση στη διάρκεια της εξουσίας του. Η τετραετία πολιτικής αστάθειας, στρατιωτικών κινημάτων και οξύτητας των παθών που προηγήθηκαν είχαν κουράσει τον λαό, ο οποίος αποζητούσε τάξη και ασφάλεια. Επιπλέον, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της εποχής, Ελευθέριος Βενιζέλος, Παναγής Τσαλδάρης και Γεώργιος Κονδύλης είχαν εκλείψει και η νέα πολιτική ηγεσία δεν είχε αναδειχθεί ακόμη…

____________

Σάββατο 30 Ιουνίου 2018

"Αυγή", "Κόκκινο" κατά "ΕφΣυν" μέσω Περικλή... Ω καιροί...

Περικλής Κοροβέσης: «Ερωτήματα σε απαντήσεις δύο διευθυντών»


Δυο διευθυντές,
από «Κόκκινο» κι «Αυγή»,
τα ΄βάλαν με τον Περικλή...
...τον αέρα να του πάρουν 
και ό,τι θέλουνε να κάνουν


"Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν
 να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος.....

Ο αρθρογράφος της Εφημερίδας των Συντακτών, Περικλής Κοροβέσης, απαντάει στις επιστολές που έστειλαν στον διευθυντή της Κολοκοτρώνη 8, οι διευθυντές του ρ/σ Στο ΚΟΚΚΙΝΟ Ν. Σβέρκος και της ΑΥΓΗΣ Α. Τσέκερης («συζήτηση σε επίπεδο διευθυντών, όπως λέμε σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή»). Οι δύο διευθυντές είχαν απαντήσει σε σημείωμα του Κοροβέση που υποστήριζε πως η «Aυγή» έγινε φτηνιάρικο προπαγανδιστικό όργανο της κυβέρνησης ενώ ασκούσε κριτική και στον Ν. Σβέρκο (δείτε ΕΔΩ). Ο μεν Τσέκερης έκανε λόγο για ατεκμηρίωτους χαρακτηρισμούςο δε Σβέρκος ανέφερε πως ελπίζει ότι "η Εφ.Συν. θα συνεχίσει να επιτελεί το έργο της όπως έκανε πάντα: Μακριά από αυθεντίες και μικροπρέπειες".
Αναλυτικά η απάντηση του Περικλή Κοροβέση με τίτλο «Ερωτήματα σε απαντήσεις δύο διευθυντών»:


Δύο διευθυντές, από «Κόκκινο» και «Αυγή», τα ‘βάλαν με τον Περικλή,

τον αέρα να του πάρουν και ό,τι θέλουνε να κάνουν*

Στις επιστολές που έστειλαν στην «Εφ.Συν.» (23-24.6.18) οι διευθυντές της «Αυγής» και του ρ/σ «Στο Κόκκινο», σχετικά με το σημείωμά μου «Από το καπνισμένο τσουκάλι, στον καπνιστό σολομό», θεωρητικά δεν έχω δικαίωμα να απαντήσω.
Οι επιστολές απευθύνονται στον διευθυντή της εφημερίδας, όχι σε μένα. Δηλαδή η συζήτηση είναι σε επίπεδο διευθυντών, όπως λέμε σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή.
Εξάλλου, και οι δυο δεν καταδέχονται να κάνουν διάλογο μαζί μου.
Υποστηρίζει ο κ. Τσέκερης«Οταν το ζήτημα τίθεται με βρισιές, κάθε τέτοιου είδους συζήτηση (για πολιτική και κριτική σκέψη) αποκλείεται εξ αρχής».
Και συμπληρώνει ο κ. Σβέρκος«Δεν έχω καμιά διάθεση να μπω σε κάποια άγονη αντιπαράθεση με τον Περικλή Κοροβέση, καθώς από το κείμενό του αυτή προδιαγράφεται εξαρχής άγονη».
Στις επιστολές είμαι αντικείμενο αναφοράς (μιλούν σε τρίτο πρόσωπο όταν αναφέρονται σε μένα) και απευθύνονται στη διεύθυνση της εφημερίδας, καταγγέλλοντας τα πεπραγμένα μου στην προϊστάμενη αρχή. Οπότε η οφειλόμενη απάντηση είναι από τον παραλήπτη της επιστολής.
Εντούτοις και τα τρία κείμενα (των διευθυντών και εμού) είναι δημόσια. Και κάθε δημόσιος λόγος υπόκειται σε αντίλογο και κριτική. Και αυτή είναι η οπτική γωνία αυτού του κειμένου.


Αλλά πριν μπω στην ουσία πρέπει να αποκαταστήσω όσα μου αποδίδει ο διευθυντής της «Αυγής» που δεν γράφτηκαν από μένα: «Τα περί “νεοαυριανισμού” της “Αυγής” ο Π. Κοροβέσης τα βάζει στο στόμα του Σωτήρη Βαλντέν».
«Πολλά μπορούν να καταμαρτυρηθούν στον ΣΥΡΙΖΑ για την επάρκειά του στη διακυβέρνηση, για συγκεκριμένες επιλογές του, για το ύφος της εξουσίας (με έντονα συμπτώματα ενός νέου “νεοαυριανισμού”», λέει ο Βαλντέν («Εφ.Συν.», 12-13/5/18).


Γιατί, κ. Τσέκερη, δεν διαβάζετε λίγο πιο προσεκτικά; Δεν είπα συλλήβδην όπως μου καταλογίζετε η «Νεοαυριανιστική Αυγή», αλλά μιλούσα για την πολιτική γραμμή της εφημερίδας και την προπαγάνδα που κάνει υπέρ της κυβέρνησης, αναπαράγοντας τον νεοαυριανισμό της κυβέρνησης.
Ο κ. διευθυντής δεν θέλει ή δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που λέει ο Σ. Βαλντέν;
Αλλά έχουμε και δεύτερη παραποίηση του κειμένου μου: «Γνωρίζω κάποιους κυβερνητικούς βουλευτές, που τους χαρακτήριζε η αξιοπρέπεια και δεν τους έλειπε η ευφυΐα, τώρα τους βλέπω να γίνονται χαμερπή ανθρωπάκια».
Το «κάποιοι» το μεταστρέφει ο κ. Τσέκερης σε όλους ανεξαιρέτως τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ανάμεσά τους βέβαια και ο κ. Τσέκερης.
Ας μου δείξει ο κ. διευθυντής αυτά που μου καταλογίζει στο κείμενό μου κι εγώ θα του δώσω δίκιο. Αλλιώτικα ας χαρακτηρίσει ο ίδιος κάποιον που παραποιεί κείμενα, για να υποστηρίξει την άποψή του, και τότε θα δει πως οι χαρακτηρισμοί μου είναι ακριβείς.
Πού διαφοροποιήθηκε η «Αυγή» από την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα; Γιατί δεν μας εξήγησε ποτέ γιατί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν εφαρμόστηκε ποτέ; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα μπήκε στη ναφθαλίνη; Και πολλά άλλα.
Η αριστερή δημοσιογραφία δεν είναι προπαγάνδα αλλά κριτική σκέψη, ακόμα και όταν η Αριστερά είναι στην κυβέρνηση, ακόμα και όταν στηρίζει την κυβέρνηση.
Προπαγάνδα είναι η συστηματική και κατευθυνόμενη διάδοση ιδεών και πληροφοριών, με σκοπό όχι τη διαφώτιση, αλλά τον επηρεασμό της κοινής γνώμης με όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, ψεύδη και παραποίηση των γεγονότων.
Μήπως αυτό θυμίζει τον εργοδότη της «Αυγής» και του ρ/σ «Στο Κόκκινο»; Συστατικά στοιχεία της προπαγάνδας είναι η παραπληροφόρηση, η φτήνια των επιχειρημάτων που δεν στηρίζονται στον ορθό λόγο και φυσικά ο αυριανισμός. Ισχυρίζεται ο κ. Τσέκερης πως απεχθάνομαι την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. Λάθος. Εσείς, κ.κ. διευθυντές, απεχθάνεστε τις απόψεις μου, που είναι σταθερές από την εποχή που ήμουν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ -για να μην πω μια ζωή- τη δύσκολη πρώτη περίοδο, που προφανώς δεν θυμάστε. Αλλιώτικα δεν θα σας έκαναν εντύπωση αυτά που πράττω και γράφω. Οι απόψεις μου στη Βουλή, εκ των πραγμάτων, εξέφραζαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οπως βέβαια και των άλλων συναδέλφων.
Και τώρα, αγαπητέ συνάδελφε και συνιδιοκτήτη (κατά 1/134) της «Εφ.Συν.», δεν σου είπα ποτέ τη γνώμη μου για τα κείμενά σου, γιατί δεν με είχες ρωτήσει ποτέ, αλλά την είχα πει σε κοινό φίλο συνάδελφο, προσωπικά δεν σε γνώριζα.
Μάθε τη κι εσύ. «Ταλαντούχος αυτός ο Σβέρκος. Αλλά αν δεν προσέξει τον φανατισμό του, θα χάσει το ταλέντο του. Αυτό συμβαίνει πάντα».
Από το πρώτο κείμενό μου που δημοσιεύτηκε μέχρι σήμερα έχουν περάσει πενήντα οκτώ χρόνια. Ποτέ δεν είπα σε κανένα συνάδελφο τη γνώμη μου, είχαμε τότε πολλούς καθοδηγητές και δεν χώραγε άλλους, εκτός βέβαια αν το ζητούσε.
Το επάγγελμα πάντα ήταν ανταγωνιστικό. Οπως ακόμα ποτέ δεν επιτέθηκα σε πρόσωπα, αλλά μόνο σε απόψεις και ιδέες που θεωρούσα λάθος.
Δηλαδή ήταν γόνιμες συγκρούσεις που δημιουργούσαν σκέψεις (και ενίοτε και έχθρες). Αλλά έτσι κινείται η Αριστερά.
Τώρα γιατί μου κάνει προσωπική επίθεση ο κ. Σβέρκος με το «μακριά από αυθεντίες και μικροπρέπειες», δεν καταλαβαίνω. Ισως να είναι μια άλλη γλώσσα της Αριστεράς που εγώ δεν καταλαβαίνω.
Οπως δεν καταλαβαίνω την άτυπη διευθυντική θέση που πήραν οι επιστολογράφοι για την εφημερίδα μας.
Ποιοι είναι οι αρθρογράφοι της εφημερίδας μας που στρέφονται εναντίον της; Αν εννοούν εμένα ή κάποιους άλλους συναδέλφους, να το πουν καθαρά.
Να ξέρουμε από ποιους να προφυλαχθούμε, ακόμα και αν αυτοί είναι οι ίδιοι οι εαυτοί μας.
Μην τυχόν εννοούν την ελευθερία έκφρασης που έχει η εφημερίδα μας και που δεν είναι συμβατή με κομματικά όργανα;

*Παραποίηση γνωστού ρεμπέτικου.
______
zoornalistas
_______

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018

Η αληθεια για τη χθεσινη αποφαση του Eurogroup



Thanasis Petrakos

Η αληθεια για τη χθεσινη αποφαση του Eurogroup 


Του Θαναση Πετρακου *

Αφου η κυβερνηση δεχτηκε να υλοποιησει ολη τη νεοφιλελευθερη αντζεντα, συμφωνησε σε ενα 4ο σκληρο μνημονιο 2018-2022 με 3.5% πρωτογενη πλεονασματα νεες μειωσεις συνταξεων, μειωση του αφορολογητου, δυο νεες αυξησεις στον ΕΝΦΙΑ, ξεπουλημα της δημοσιας περιουσιας που ειναι στο ΤΑΙΠΕΔ, εποιηση της ιδιωτικης περιουσιας των λαικων στωματων μεσω των πλειστηριασμων και των κατασχεσεων και ενεχυριαση ολης της δημοσιας περιουσιας που ειναι στο Υπερταμειο. Συμφωνησε επισης σε διαρκη λιτοτητα μεχρι το 2060 με 2.2% πρωτογενη πλεονασματα και καμμια αντιστροφη των ψηφισμενων μνημονιακων μετρων.

Αποδεχτηκε το συνολο του δημοσιου χρεους οτι ανηκει στον Ελληνικο λαο ακομη και τα δανεια το 1ου και 2ου μνημονιου που ο ιδιος ο Νταισεμπλουμ παραδεχτηκε οτι δοθηκαν για να σωθουν οι Ευρωπαικες Τραπεζες και δεχτηκε οτι πρεπει να αποπληρωθει ολο πληρως και εγκαιρως. Μετα απο ολα αυτα το Eurogroup χθες χαρακτηρισε το χρεος βιωσιμο και συμφωνησε να μεταφερθει η αποπληρωμη του και στα εγγονια μας. Σημειωστε οτι το χρεος το 2010 το οποιο ηταν τοτε το 120% του ΑΕΠ δεν ηταν βιωσιμο. Τωρα που ειναι 180% ειναι βιωσιμο!!! 
Αυτη ειναι ολη η ουσια της χθεσινης αποφασης για την οποια πανηγυριζειη κυβερνηση.

______
[*] π. βουλευτής Μεσσηνίας με την ΛΑΕ


~~~~~~~~~


Κίμων Στεριώτης Εγκρίθηκε και "δόση" 15 δισ. € που επαυξάνει το Δημόσιο Χρέος στα 360 δισ....!!!! Με τα Πλεονάσματα 3,5% έως το 2022 και 2,2% στο διάστημα 2023 - 2060 "χειροπόδαρα δεμένες" όλες οι κυβερνήσεις μέχρι το 2060! 
Φυσικά μετά από όλα αυτά δεν χρειαζόταν Προληπτική Πιστωτική Γραμμή με πολύ χαμηλό Επιτόκιο, με το "μαξιλάρι" των 24,1 δισ.....