Η κυβέρνηση θέτοντας το δίλημμα “συναίνεση για νέο σκληρότερο Μνημόνιο ή εκλογές” πιέζει και πιέζεται για πρόωρες εκλογές. Γνωρίζει ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, ακόμη και η Ν.Δ., που προσπαθεί να βάλει νερό στο αντι-μνημονιακό κρασί της, δεν μπορεί να συναινέσει. Θα ήταν σαν να συνθηκολογεί, αποδεχόμενη την πολιτική ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ. Αρκεί, άραγε, η συναίνεση του ΛΑΟΣ και της κ. Μπακογιάννη, που έτσι κι αλλιώς έχουν ψηφίσει το Μνημόνιο; Είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για τη συγκρότηση “μετώπου συναίνεσης”, εν ονόματι “εκτάκτων συνθηκών”.
Το πιθανότερο είναι ότι η κυβέρνηση δρομολογεί την προσφυγή στις εκλογές ως μονόδρομο, φοβούμενη ότι το φθινόπωρο μπορεί να χάσει το πλεονέκτημα του προβαδίσματος στις δημοσκοπήσεις. Το διάστημα, όμως, μέχρι τις εκλογές ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί.
Με την έκκληση για συναίνεση η κυβέρνηση αποσκοπεί να επιρρίψει στους αντιπάλους τις ευθύνες, καθώς δεν έχει αποκτήσει πλειοψηφία το αίτημα για πρόωρες εκλογές. Επιδιώκει, επίσης, να ενεργοποιήσει διεργασίες εσωκομματικών αμφισβητήσεων και τελικά αποσταθεροποιήσεων στα άλλα κόμματα, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες συνολικής ανακατασκευής του πολιτικού συστήματος, η λεγόμενη “μεταπολίτευση του Μνημονίου”. Άλλωστε τα πρώιμα συμβάντα θρυμματισμού ή αποσχίσεων από υφιστάμενα κόμματα θα έχουν κάποια τύχη μόνον στην προοπτική ανασύνθεσης του μπλοκ εξουσίας του Μνημονίου, το οποίο πλέον θα ισχύει μονίμως.
Τα όσα αξιώνει η τρόικα, με το απεχθές ύφος Ρωμαίων ανθυπάτων, για γενική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ακόμη κι αν βρεθούν αγοραστές, δεν θα αποδώσουν 50 δισ. ευρώ. Θα αποδώσουν λιγότερα, διότι η εν εξελίξει εσωτερική υποτίμηση δημιουργεί “ευκαιρίες” για να εισβάλουν ξένοι αγοραστές, με Έλληνες υπεργολάβους βεβαίως...
Η αξίωση για γενική εκποίηση (με τη... μεγαλόψυχη εξαίρεση “πλην μνημείων”, παρ' ότι η δανειακή σύμβαση της τρόικας τα έχει υποθηκεύσει), καταδικάζει το παρόν και προεικονίζει εφιαλτικό το μέλλον. Με ακρωτηριασμένη την εθνική κυριαρχία, με νοθευμένη τη δημοκρατική αντιπροσώπευση, με εγκατεστημένα πολυεθνικά συμφέροντα στους νευραλγικούς τομείς της οικονομίας, με περαιτέρω υπερσυγκέντρωση δραστηριοτήτων και φτωχοποίηση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων, με εκτεταμένες καταστροφές του περιβάλλοντος.
Υπάρχει λύση πριν ξεχειλίσει
η οργή και η Αθήνα γίνει Κάιρο.
Είναι η προσφυγή στις εκλογές. Η κυβέρνηση ομολογεί ότι δεν διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση για να κλείσει συμφωνία για νέο Μνημόνιο. Δεν θα την αποκτήσει με κομματικά “μαξιλάρια” από αριστερά και δεξιά. Το γρηγορότερο δυνατόν πρέπει να φύγει! Το ένστικτο κοινωνικής αυτοσυντήρησης μπορεί να διαμορφώσει νέους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς, ώστε να δημιουργηθούν νέες προοπτικές για τη χώρα. Να εμπιστευθούμε το λαϊκό κριτήριο!
Φίλης Ν. // Ημερ. δημοσίευσης: 13/02/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου