Εφημερίδα χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε έντυπη περιοδική έκδοση της οποίας η περιεχόμενη ύλη αφορά κατά πλειονότητα ειδησεογραφία τρεχόντων γεγονότων της περιόδου στην οποία εκδίδεται (ημερήσια, εβδομαδιαία κ.λπ.). Αυτή είναι και η ουσιώδης διαφορά από το έντυπο περιοδικό. Το σύνολο των εφημερίδων και περιοδικών ονομάζεται γενικότερα Τύπος διακρινόμενος ανάλογα σε "ημερήσιο τύπο", "εβδομαδιαίο τύπο" κ.λπ. ή "περιοδικό τύπο", ειδικότερα για τα περιοδικά. Οι εφημερίδες, όπως ομοίως και τα περιοδικά συγκαταλέγονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σήμερα με την ηλεκτρονική τεχνολογική εξέλιξη απαντάται και το είδος της "ηλεκτρονικής εφημερίδας". Οι εφημερίδες απευθύνονται σε μεγάλο αριθμό αναγνωστών είτε με ειδησεογραφία γενικού περιεχομένου είτε ειδικού, λαμβάνοντας ανάλογους χαρακτηρισμούς, π.χ. πολιτικές, οικονομικές, αθλητικές κ.λπ. [Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια]

"Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος........

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη.............Νίκος Μπελογιάννης

Μετάφραση (Translate)

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Η αντιπρόταση ανάπτυξης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό


Ρεπορτάζ

Η αντιπρόταση ανάπτυξης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό
Του Στράτου Ιωακείμ 
Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του κλειστού γηπέδου μπάσκετ, στις ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις του Ελληνικού, φιλοξενήθηκε μια ενδιαφέρουσα ημερίδα με τίτλο «Ελληνικό: Αξιοποίηση για ποιον;», που κέντρισε το ενδιαφέρον, καθώς εκτός την παρουσία των δημοτικών αρχών της περιοχής, μια πλειάδα από επιστήμονες συμμετείχαν υποβάλλοντας τεκμηριωμένες προτάσεις για την αξιοποίηση των 6.000 και πλέον στρεμμάτων του πρ. αεροδρομίου, με αναπτυξιακή προοπτική και εξασφάλιση μερικών χιλιάδων θέσεων εργασίας σε βάθος χρόνου, πάντα στα πλαίσια μια ήπιας ανάπτυξης και δημιουργίας ενός Μητροπολιτικού Πάρκου υψηλού πρασίνου που θα μπορεί να απολαμβάνει ολόκληρη η Αττική και όχι μόνο...      
Οι προτάσεις που υποβλήθηκαν και αξιολογούνται ως σημαντικές, φαντάζουν ως το αντίπαλο δέος στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για «ξεπούλημα» ενός χώρου φιλέτου για όλη την Αθήνα, που στόχο έχουν την τσιμεντοποίησή του. Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Απριλίου, με διοργανωτές τους δήμους Αλίμου, Γλυφάδας και Ελληνικού-Αργυρούπολης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και την Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Ελληνικό.
Κοινή συνισταμένη όλων των εισηγήσεων είναι η άποψη ότι η προωθούμενη εκποίηση του πρώην αεροδρομίου και της παραλίας του Αγίου Κοσμά είναι εγκληματικό λάθος. Οικονομικό, περιβαλλοντικό και πολιτικό.  Να σημειώσουμε πως ολόκληρη η έκταση έχει περάσει πλέον στη δικαιοδοσία του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), με σκοπό την πώλησή του, έναντι ευτελούς αντιτίμου.
Ειδικότερα, από τους εισηγητές επισημάνθηκαν τα εξής:
Η πώληση του πρώην αεροδρομίου και του Αγίου Κοσμά θα φέρει έσοδα που αγγίζουν το ένα πέμπτο ή και λιγότερο της αξίας των προβλεπομένων προ διετίας εσόδων. Όπως επεσήμανε ο Νίκος Μπελαβίλας, Επίκουρος Καθηγήτης ΕΜΠ, «στα 5δισ. ευρώ έφθαναν τα αναμενόμενα έσοδα της πώλησης, ενώ σήμερα δεν ξεπερνούν τα 300 έως 500 εκ. ευρώ». Τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται να εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία, αλλά στο σύνολό τους  θα πάνε απευθείας στους δανειστές μας για να καλύψουν μόλις δύο μηνών τόκους.Ταυτόχρονα, όπως τονίζει ο Ν.Μπελαβίλας, «το κόστος των συνοδών έργων, των μεταστεγάσεων, της κατασκευής και της ανακατασκευής σημαντικών υποδομών που θα επωμισθεί το ελληνικό Δημόσιο θα υπερβεί το πενταπλάσιο των εσόδων, πλησιάζοντας τα 2,5 δισ. ευρώ».
Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τις επιπτώσεις στη μητροπολιτική Αθήνα, σημειώνει ο εμπνευστής της μελέτης του ΕΜΠ, για το Μητροπολιτκό Πάρκο, Νίκος Μπελαβίλας, επισημαίνοντας «την αποδυνάμωση του κέντρου της πόλης από τη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού πόλου, την απώλεια ενός μεγάλου μέρους του θαλασσίου μετώπου του Σαρωνικού, την αλόγιστη επέκταση του δικτύου των αυτοκινητοδρόμων με καταστροφικές συνέπειες τόσο για τον αστικό όσο και για τον περιαστικό χώρο κ.τ.λ.».
Ποινικές ευθύνες για το «ξεπούλημα» θα κινήσει το ΤΕΕ
«Δε μιλάμε καν για πώληση, αλλά για δωρεά και μάλιστα "δωρεά plus"», μία «τεράστια προίκα για τους επενδυτές», παρατήρησε ο Χρήστος Σπίρτζης, πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδα (ΤΕΕ). Ο έγκριτος επιστήμονας παρατήρησε πως «η απουσία πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού, καθώς και η απουσία επίσημης εκτίμησης της αξίας του Ελληνικού εντάσσεται στο πλαίσιο της στρατηγικής απαξίωσης της έκτασης από την κυβέρνηση, η οποία μάλιστα είναι έτοιμη να παραδώσει άνευ όρων τον χώρο στους επενδυτές». Ο κ.Σπίρτζης, ασκώντας δριμεία κριτική στους πολιτικούς χειρισμούς της κυβέρνησης, δήλωσε επίσης ότι το ΤΕΕ έχει δρομολογήσει διαδικασία εκτίμησης της αξίας του Ελληνικού και ότι θα κινηθεί δικαστικά αναζητώντας ποινικές ευθύνες για ζητήματα αδειοδοτήσεων, προστασίας του περιβάλλοντος κ.τ.λ.
Δημιουργούν νησίδες ειδικού καθεστώτος
 «Είναι όχι μόνο αντισυνταγματικό, αλλά και ανήθικο το μέλλον του Ελληνικού και γενικότερα της δημόσιας περιουσίας της χώρας να καθορίζεται αποκλειστικά με οικονομικά κριτήρια», σημείωσε η Μαρία Καραμανώφ, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας, υπογραμμίζοντας ότι οι ακολουθούμενες πολιτικές έχουν διαστρεβλώσει την έννοια του δημόσιου, δημιουργούν νησίδες ειδικού καθεστώτος, ένα «κράτος εν κράτει», αδιαφορώντας για τη συνταγματική επιταγή προστασίας του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Προβλήματα στις όμορες πόλεις
Αναπόφευκτο είναι να δημιουργηθεί φούσκα των ακινήτων από τα παραπανίσια ξενοδοχεία, από τις αγορές που θα «εξαφανίσουν» όσες ήδη υπάρχουν στην περιοχή, και από την κατάργηση θέσεων εργασίας γύρω, αλλά και μέσα στην Αθήνα, σημείωσε ο οικονομολόγος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, συμπληρώνοντας ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ευνοήσει την εθνική οικονομία. «Η κυβέρνηση και η τρόικα στοχεύει σαφώς στο διεθνές κεφάλαιο, αλλά και σε καταναλωτές από το εξωτερικό», συμπλήρωσε μεταξύ άλλων.
Αναμενόμενες οι κλιματολογικές αλλαγές αν οικοδομηθεί το Ελληνικό
Τα οικονομικά επιχειρήματα τα οποία είναι και τα μοναδικά που προβάλλει η κυβέρνηση με την πώληση του Ελληνικού, δεν απαντούν στις περιβαλλοντικές και κλιματολογικές επιπτώσεις από την πώληση και οικιστική ανάπτυξη του χώρου, διαπίστωσε ο Γεράσιμος Αράπης, Καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. «Θα απαιτηθούν δαπάνες πολύ μεγαλύτερες για την υγεία των κατοίκων στην περιοχή της Αττικής αν, αντί για τη δημιουργία ενός πνεύμονα πρασίνου, ο χώρος οικοδομηθεί. Παράλληλα, οι αναμενόμενες κλιματολογικές αλλαγές με τις προσδοκώμενες επιβαρύνσεις τους θα απαιτήσουν πολυέξοδα περιβαλλοντικά έργα π.χ. για την αντιμετώπιση πλημμυρών, καθώς και τεράστιες υποδομές για την ενεργειακή κάλυψη της έκτασης», επισήμανε ο κ. Αράπης.
Η πρόταση
Η πρόταση για τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου υψηλού πρασίνου με ήπιες χρήσεις πολιτισμού, αθλητισμού, έρευνας και κοινωνικών εξυπηρετήσεων, όπως αυτή έχει διατυπωθεί από το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ και υποστηρίζεται από την τοπική κοινωνία, αναδείχθηκε ως η μόνη πραγματικά τεκμηριωμένη εναλλακτική λύση για την αξιοποίηση του Ελληνικού. Είναι ένα σενάριο εφικτό και άμεσα υλοποιήσιμο, με χαμηλό ρίσκο, καθώς ξεκινάει με ασφαλείς χαμηλούς προϋπολογισμούς και εξελίσσεται με βάση τη σταδιακή ανάπτυξη των ανταποδοτικών χρήσεων. Μπορεί να δημιουργήσει πραγματικές θέσεις εργασίας και συνολικά έχει υψηλό κοινωνικό και περιβαλλοντικό όφελος, καθώς εξασφαλίζει ανοικτό πράσινο δημόσιο χώρο για όλη την Αθήνα.
Το πάρκο υψηλού πρασίνου, όπως παρουσιάστηκε για άλλη μία φορά από τον Ν. Μπελαβίλα, θα γίνει με ελάχιστα έξοδα που σε πρώτη φάση αγγίζουν τα 47 εκατ. ευρώ και για το σύνολο του έργου τα 100 εκατ. ευρώ. Πόροι μπορούν να βρεθούν για τη δημιουργία και τη συντήρηση του πάρκου από κοινοτικά κονδύλια, αλλά και από την εκμετάλλευση της ολυμπιακής μαρίνας του Αγ. Κοσμά, της ολυμπιακής εγκατάστασης κανόε-καγιάκ με τη μετατροπή της σε υδροπάρκο, από τη μετατροπή του Ανατολικού Αεροσταθμού σε εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο και από περιορισμένης έκτασης χρήσεις εστίασης και αναψυχής.
Αρχαιολογικό ενδιαφέρον και όχι μόνο...
Προτείνεται ένα πάρκο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, με ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα, κάτι που αποτελεί βασικό ζητούμενο για την Αθήνα σύμφωνα με το Χρήστο Αναγνώστου, Διευθυντή Ερευνών του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ, που έχει να επιδείξει ένα σπουδαίο μουσείο καταγραφής του υδάτινου κόσμου στην Κρήτη. Ανάλογη προσπάθεια (μικρότερης κλίμακας) θα πρέπει να αναμένουμε και για το Ελληνικό. 
Για ένα πάρκο που θα περιέχει και αρχαιολογικό περίπατο, ανασύσταση μέρους των περίφημων τριών αρχαίων πόλεων της περιοχής, της Αιξωνής, του Ευωνύμου και του Αλιμούντος, και ευρημάτων από τη μυκηναϊκή, την κλασική, έως και τη Βυζαντινή εποχή, μίλησε η επίτιμη προϊσταμένη αρχαιολογικών χώρων του υπουργείου Πολιτισμού Κωνσταντίνα Καζά.  Ο περίπατος θα καταλήγει σ’ ένα μουσείο με ευρήματα απ’ όλη τη νότια παραλία της Αττικής, πρόσθεσε η κα Καζά, οραματιζόμενη μια συμβατή χρήση με το πάρκο.
Συμμαχία των δημάρχων και ταύτιση απόψεων
Την ημερίδα άνοιξαν με χαιρετισμό τους οι δήμαρχοι των τριών δήμων που συνδιοργάνωσαν την ημερίδα και εκπρόσωπος της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Ελληνικό, επαναλαμβάνοντας την πάγια κοινή θέση τους για τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου με ήπιες χρήσεις πολιτισμού, αθλητισμού, έρευνας και κοινωνικών εξυπηρετήσεων στην έκταση του Ελληνικού, σύμφωνα με την πρόταση του ΕΜΠ.
 «Η δική μας πρόταση είναι ακριβώς αυτή που πραγματικά συμβάλει στην ανάπτυξη»
Ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης, Χρήστος Κορτζίδης αναφέρθηκε στην επικαιροποιημένη μελέτη του ΕΜΠ, σημειώνοντας: «η δική μας πρόταση είναι ακριβώς αυτή που πραγματικά συμβάλει στην ανάπτυξη. Στην ανάπτυξη υπέρ της κοινωνίας, με προστασία του περιβάλλοντος, με βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων, με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με δικαιώματα και αξιοπρεπείς αμοιβές, με σημαντική συμβολή στην οικονομία της περιοχής και ευρύτερα της  Αθήνας, που θα προσελκύει πλήθος επισκεπτών σε ένα όμορφο τόπο, αθλητισμού και πολιτισμού, έρευνας και εκπαίδευσης, αναψυχής, εύκολο και ελεύθερο στην πρόσβασή του». Αναφερόμενος στην κυβέρνηση μίλησε για την εφαρμοζόμενη πολιτική που «καταστρέφει την ανάπτυξη» και «υποτάσσει τα πάντα στις ανάγκες της αγοράς». Σχετικά με την πρόταση που διατυπώνουν οι δήμοι και οι φορείς τόνισε πως είναι ρεαλιστική και πραγματοποιήσιμη, υπογραμμίζοντας πως μπορούν να βρεθούν οι πόροι για την κατασκευή και λειτουργία του πάρκου χωρίς την κατασπατάληση δημοσίων πόρων.  Κλείνοντας έστειλε το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση πως «δε θα σκύψουμε το κεφάλι, δε θα υποταχθούμε στη δύναμή τους. Πιστεύουμε στα λόγια ενός μεγάλου άνδρα που έλεγε “σε όσο δύσκολη θέση και αν βρεθείς, μη χάσεις την πίστη σου ότι τελικά το δίκιο θα νικήσει”».
Το Μητροπολιτικό Πάρκο είναι ένα «όνειρο που μπορεί να υλοποιηθεί»
Ο δήμαρχος Αλίμου Θάνος Ορφανός μίλησε για τον χρόνιο αγώνα που δίνεται και πως είναι «όνειρο που μπορεί να υλοποιηθεί για εμάς και τα παιδιά μας», αναφερόμενος στο Μητροπολιτικό Πάρκο. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην ενότητα που υπάρχει τόσο σε επίπεδο δήμων, όσο και σε επίπεδο πολιτών. «Πουλάμε σε μια εποχή κρίσης σε χαμηλές τιμές την περιουσία του ελληνικού λαού και όταν στο μέλλον θα δημιουργηθούν υπεραξίες, δε θα έχει το ελληνικό δημόσιο καμία συμμετοχή», τόνισε με νόημα αναφερόμενος στις προθέσεις της κυβέρνησης.
 «Έχουμε μια ενιαία θέση από τη μέρα που έκλεισε το αεροδρόμιο»
 «Το Ελληνικό είναι επιβεβλημένο να γίνει μεγάλο πάρκο. Όλες οι μεγάλες πόλεις επιδεικνύουν με κομπασμό τους ελεύθερους χώρους και τους χώρους πρασίνου που διαθέτουν και μετά οτιδήποτε άλλο», τόνισε ο δήμαρχος Γλυφάδας, Κώστας Κόκκορης, φέρνοντας σαν παράδειγμα το Λονδίνο και το Hyde Park. «Έχουμε μια ενιαία θέση από τη μέρα που έκλεισε το αεροδρόμιο», συμπλήρωσε ο δήμαρχος αναφερόμενος στην ταύτιση απόψεων που υπάρχει με τους συναδέλφους του.
Διεκδικητικός ο λόγος της Επιτροπής Αγώνα
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να διεκδικήσουμε και να παλέψουμε για τη δημιουργία στο σύνολο αυτού εδώ του χώρου, Μητροπολιτικού Πάρκου Υψηλού Πρασίνου, με πολιτιστικές, αθλητικές και κοινωνικές δραστηριότητες ανοιχτό στο λαό, στους κατοίκους και στην κοινωνία. Ένα παναττικό αίτημα που τίθεται χρόνια τώρα από συλλογικότητες, μαζικούς φορείς, δημοτικές αρχές, πολίτες και βέβαια όχι μόνο από τους κατοίκους των περιοχών γύρω από τον χώρο του Αεροδρομίου του Ελληνικού, αλλά από τη μεγάλη πλειοψηφία των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων που στοιβάζονται στην Αττική», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Τάσος Ταστάσης εκπροσωπώντας την Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού.
Τέλος, εκφράζοντας τις θέσεις της επιτροπής υποστήριξε: «η Επιτροπή Αγώνα, είναι ριζικά αντίθετη με τα σχέδια της Κυβέρνησης και της τρόικας και επιδιώκει να καταργηθεί ο μνημονιακός νόμος 4062/2012 ο οποίος καθορίζει τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης και να σταματήσουν οι διαδικασίες παραχώρησης από το ΤΑΙΠΕΔ σε ιδιώτες της έκτασης των 6.200 στρ. στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού και την παραλία του Αγίου Κοσμά».

_________________________
http://www.attikipress.gr/49847/h-antiprotash-anaptykshs-toy-prwhn-aerodromioy-sto-ellhniko?utm_source=new1&utm_campaign=813c543359-fyllo177&utm_medium=email

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

H UNICEF ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 26 & 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013 ΜΕ BAZAAR ΠΑΣΧΑΛΙΝΩΝ ΕΙΔΩΝ


Αγαπητοί φίλοι,

Αφού σας ευχαριστήσουμε θερμά για τη σταθερή υποστήριξή σας στο έργο μας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι η UNICEF διεξάγει μια μεγάλη εκστρατεία για την προώθηση της "Ανοιξιάτικης Συλλογής και των πασχαλινών ειδών UNICEF" για τα παιδιά στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Πρόκειται για μια εκστρατεία που στόχο έχει την ενημέρωση του κοινού για τα Ανοιξιάτικη Σειρά Προϊόντων της UNICEF με σκοπό την ενίσχυση των προγραμμάτων μας σε περισσότερες από 190 χώρες και περιοχές.
Στα πλαίσια της εκστρατείας μας αυτής θα υλοποιήσουμε στις 26 και 27 Απριλίου 2013 στο ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ένα μεγάλο BAZAAR για όλους τους φίλους της UNICEF.
Με δεδομένη την ευαισθησία σας απευθυνόμαστε σε σας για να ζητήσουμε και αυτή τη φορά τη συνδρομή σας στο έργο μας.
Συγκεκριμένα θα θέλαμε να σας ζητήσουμε να ενημερώσετε το κοινό σας για τη δράση αυτή και να παρακινήσουμε τους νονούς, τις νονές, τις μαμάδες, τους μπαμπάδες, τις θείες, τους θείους αλλά και όλους όσοι θέλουν να κάνουν δώρο σε κάποια παιδιά  να μας επισκεφτούν στο ΜΕΤΡΟ του Συντάγματος στις 26 & 27 Απριλίου για να αγοράσουν προϊόντα UNICEF. Με τη δράση τους αυτή θα προσφέρουν ένα δώρο στα δικά μας παιδιά και πολλά χαμόγελα σε κάποια άλλα παιδιά που έχουν ανάγκη βοηθώντας έτσι τη UNICEF να συνεχίσει το έργο της.
Βέβαιοι ότι και αυτή τη φορά θα είστε σύμμαχοι στις προσπάθειές μας παρακαλούμε δεχθείτε για άλλη μια φορά τις θερμές μας ευχαριστίες.

Με εκτίμηση
Ηλίας Λυμπέρης
Γενικός Διευθυντής
Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Η άδεια κάνει το θέατρο ή το θέατρο κάνει την άδεια;

    Έρευνα για την πρόσφατη κοινοποίηση σφράγισης των θεάτρων  
Πριν από λίγο καιρό τριάντα έξι ιδιοκτήτες θεάτρων και πολυχώρων παρέλαβαν την κοινοποίηση σφράγισης τους. Αυτό σε ένα δείγμα περίπου ογδόντα θεάτρων. Η δημοτική αστυνομία έπιασε δουλειά μετά από ενυπόγραφες καταγγελίες τεχνικών για προβληματικές και επικίνδυνες συνθήκες σε θέατρα της Αθήνας. Ο έλεγχος της ήταν βασικά περί ύπαρξης θεατρικής άδειας.

Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν γεμάτες ένταση και αντιπαραθέσεις. Η κινητοποίηση και τα αντανακλαστικά των καλλιτεχνών, του ΣΕΗ και των σχετικών ενώσεων ήταν άμεση. Άμεσος και επικείμενος ο κίνδυνος από το κλείσιμο δεκάδων θεάτρων που όχι μόνο αποτελούν βασικό πυρήνα της τρέχουσας πολιτιστικής παραγωγής, όχι μόνο απασχολούν εργασιακά κόσμο σε μια εποχή όπου η ανεργία καίει τις πατούσες όλων αλλά και που έχουν αναδείξει, σχεδόν μεταλλάξει, προς το καλύτερο ολόκληρες περιοχές του ιστορικού κέντρου, όπως ο Βοτανικός και ο Κεραμεικός που ακροβατούν με ακρίβεια ανάμεσα στην εγκατάλειψη και την εγκληματικότητα.
Η λειτουργία των θεάτρων, όπως μου εξηγεί ο δικηγόρος Νικόλαος Μπαστογιάννης, ο οποίος ασχολήθηκε με τη συγκεκριμένη υπόθεση, ρυθμίζεται από τον Αναγκαστικό Νόμο Περί θεάτρων 445/1937, από το Βασιλικό Διάταγμα της 15/17 Μαΐου του 1956, το άρθρο 81 του ν.3463/2006 και από ένα πλήθος Υπουργικών Αποφάσεων. Από το 1937 μέχρι σήμερα η χρήση των χώρων έχει αναπροσδιοριστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε πλέον, ακόμα και η ίδια η συνθήκη της κλασικής θεατρική σκηνής να έχει αποδομηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Πλέον, οι ανάγκες της παραγωγής για χαμηλό κόστος, αλλά ενίοτε και η site specific διάθεση του δημιουργού οδηγούν τους θεατές σε μια ποικιλία επιλογών, οιονεί «σκηνών», από χώρους μπαρ, κινηματογράφους, γκαλερί, υπαίθριους χώρους, τροχόσπιτα κοκ. Ο κος Μπαστογιάννης σχολιάζει «Το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στην έννοια του «θεάτρου» του ΒΔ του 1956, η οποία είναι ευρεία και περιλαμβάνει κάθε «κεκαλυμμένο ή ακάλυπτο τόπο συγκεντρώσεως του κοινού, προς παρακολούθησιν παραστάσεως έργων θεατρικών ή μουσικών ή καλλιτεχνικής εν γένει θεατρικής ή μουσικής αποδόσεως ενός ή πλειοτέρων καλλιτεχνών», ακόμα και όταν αυτές συνοδεύονται με παροχή φαγητών και ποτών!!!. Παρά ταύτα, είναι προφανές ότι ο συγκεκριμένος νομοθέτης δεν γνώριζε και συνεπώς δεν μπορούσε να ρυθμίσει και δεν ρύθμισε τις περιπτώσεις των πολυχώρων, πολιτιστικών κτιρίων, εκθεσιακών χώρων, χώρων πολιτισμού γενικά κ.λπ. που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια και οι οποίοι συχνά περιλαμβάνουν στα προγράμματά τους μεταξύ των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων που φιλοξενούν και θεατρικές παραστάσεις.»


Φωτογραφία 1: Δημήτρης Καρατζιάς, ιδιοκτήτης του Vault
Φωτογραφία 2: Νατάσα Παπαμιχαήλ, Συνιδιοκτήτρια του θεάτρου Olvio


Ανάμεσα στη λίστα των ονομάτων που απειλούνται με σφράγιση συμπεριλαμβάνονται πολύ γνωστοί και δραστήριοι χώροι, οι περισσότεροι νεόκτιστοι και ανακαινισμένοι, περιποιημένοι, με εμφανή τα στοιχεία ασφαλείας όπως οι έξοδοι κινδύνου και οι πυροσβεστήρες. To Vault στο Βοτανικό είναι ένας από αυτούς. Ζητάω από τον ιδιοκτήτη του, Δημήτρη Καρατζιά να με ξεναγήσει στο ανακαινισμένο κτίριο που μόνο επικίνδυνο δεν φαίνεται. Το Vault κατά μέσο όρο απασχολεί τριάντα οκτώ άτομα. «Σαφώς έπρεπε να κάνουν τους ελέγχους αλλά όχι τα χαρτιά της σφράγισης. Έπρεπε να έρθει εδώ μια επιτροπή και να μου πει ότι δεν έχω για παράδειγμα πυρασφάλεια. Δεν καταλαβαίνω πως ένα μαγαζί της νύχτας που τηρούμε τις ίδιες προδιαγραφές να μπορεί να φιλοξενεί τόσο κόσμο και εγώ όχι, ούτε γιατί θα πρέπει να έχουμε τι ίδιες προδιαγραφές για παράδειγμα με το Παλλάς. Εδώ είναι ένας χώρος, πρώην βιοτεχνία που έχουμε ρίξει προσωπική δουλειά μηνών για να μπορεί σήμερα να είναι έτσι». 

Το Vault είναι από τα θέατρα που συγκροτούν ένα βασικό πολιτιστικό ιστό σε μια υποβαθμισμένη κατά τα άλλα περιοχή της Αθήνας. Πολύ κοντά του η Αθηναϊδα, το Baumstrasse, το Ακαδήμεια, το Beton 7, το Δια Δύο, το Elliart, το Rabbithole, το Olvio και άλλα. Κάνοντας μια βόλτα από τις περιοχές αυτές αντιλαμβάνεσαι την ευρύτερη σημασία τους στη γύρω ανάπτυξη αφού σιγά σιγά ξεπετάγονται μικρά μαγαζάκια, ουζερί, ψιλικά και καφέ δίνοντας μια ανάσα και μια αίσθηση ασφάλειας στους κατοίκους.

Πόσο αποτρεπτική είναι σήμερα η διαδικασία άδειας λειτουργίας θεάτρου; Οι ιδιοκτήτες του θεάτρου Olvio, Παύλος Τόρης και Νατάσα Παπαμιχαήλ είναι απόλυτοι.«Είναι εντελώς αποτρεπτική για πολιτιστικούς χώρους που δεν πληρούν προδιαγραφές θεάτρων. Ακόμη και το Olvio που έχει άδεια οικοδομής για θέατρο και πληροί τις προδιαγραφές του 37΄ συνάντησε πάρα πολλές γραφειοκρατικές δυσκολίες και παραλογισμούς. Όλοι αυτοί οι χώροι της περιοχής συμβάλουν με τη ζωντανή λειτουργία τους στην αποφυγή της ερημοποίησης και συνεπώς της εγκληματικότητας. Ο Δήμος προσχώρησε σε μια επιχείρηση σκούπα χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια αλλά μόνο με το γράμμα του νόμου. Σαφώς υπάρχουν χώροι που χρήζουν διορθωτικών κινήσεων όσον αφορά την ασφάλεια κοινού και εργαζομένων αλλά πρέπει από την άλλη να διορθωθεί και η Πολιτεία.»


Φωτογραφία 3: Γιώργος Αναγνωστόπουλος, Αντιδήμαρχος Δημοτικής Αστυνομίας, Εμπορίου και Ανάπτυξης
Φωτογραφία 4: Νέλλυ Παπαχελά, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Αθλητισμού και δια βίου μάθησης


Στην άλλη όχθη του ποταμού, στα γραφεία της Λιοσίων, ο αντιδήμαρχος Δημοτικής Αστυνομίας, Εμπορίου και Ανάπτυξης Γιώργος Αναγνωστόπουλος υπερασπίζεται τις δράσεις του τομέα του. «Είναι υποχρέωση του Δήμου να ελέγχει τους χώρους, τα τελευταία χρόνια δεν είχε γίνει ποτέ έλεγχος. Πολιτισμός σημαίνει σεβασμός πρώτα απ’ όλα στον πολίτη και στην υγεία του. Σκεφτείτε ένα ατύχημα όπως στην Βραζιλία. Τότε θα λέγατε ότι κάνει η δημοτική αρχή και δεν ελέγχει; Ας αγωνιστούν οι άνθρωποι του πολιτισμού να αλλάξουν το νόμο. Το επιχείρημα για μένα ότι χτυπιέται ο πολιτισμός είναι ψευτοδίλημμα!».

Μετά την κινητοποίηση και τον θόρυβο που ξέσπασε το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισενα αναστείλει για ένα τρίμηνο την εκτέλεση των αποφάσεων προκειμένου να θεσπισθεί ένα σύγχρονο νομοθετικό καθεστώς που θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Η αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Αθλητισμού και δια βίου μάθησης, Νέλλυ Παπαχελά μου εξηγεί τη σκέψη τους. «Μέσα σε δύο μήνες πρέπει να έχει συσταθεί επιτροπή που θα παραδώσει ένα σχέδιο νόμου, θα ζητήσουμε από όλους τους φορείς τις προτάσεις τους και θα προσπαθήσουμε να το κωδικοποιήσουμε ώστε να τροποποιηθεί ο νόμος έτσι που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα καλύψουμε νομοθετικά κάποιες καταστάσεις. Διαπιστώσαμε έξοδο κινδύνου παιδικού θεάτρου σε μπαλκόνι ή σκηνή σε τρίτο υπόγειο που για να φτάσεις στην έξοδο κινδύνου πρέπει να πηδάς πάνω από εμπόδια, καρέκλες και αποθήκες!».

Ρωτάω κόσμο από το χώρο για το τι συνέβαινε μέχρι τώρα και κάποιοι μου απαντούν, ανώνυμα, ότι είτε δεν έμπαιναν καν στη διαδικασία της αδειοδότησης αφού συχνά ο παλιός νόμος σκόνταφτε σε άλλους νόμους π.χ στα νεοκλασικά, σε νόμους της πολεοδομίας, είτε σε κάποιες των περιπτώσεων οι διαδικασίες «εξομαλύνονταν» τρόπον τινά με οικονομικό αντάλλαγμα...


Φωτογραφία 5: Αργύρης Ξάφης, Ηθοποιός & Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων του ΣΕΗ
Μιλάω με τον ηθοποιό Αργύρη Ξάφη σχετικά, ο οποίος τυγχάνει να τελεί υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων του ΣΕΗ. «Δεν καταλαβαίνω πως σε όλο τον κόσμο μπορούν τα πράγματα να γίνονται νόμιμα και απρόσκοπτα και στην Ελλάδα να γίνονται με πρόβλημα και παράνομα. Η γραφειοκρατία, ο μόνος λόγος που υπάρχει είναι για να μπορεί να υπάρχει η παρανομία, δεν υπάρχει άλλος λόγος. Όταν ο ένας σου λέει κάνε πιο μεγάλη πόρτα και ο άλλος ότι δεν μπορείς να την αλλάξεις γιατί είναι διατηρητέο, ποιός δίνει τη λύση σε ποιόν; Από την άλλη έχουμε σχεδόν βιάσει τους χώρους. Δεν περιμένω να δω κάτι άλλο από αυτούς, μπαρ theatre κτλ, έχω λίγο την ανάγκη σε μια επιστροφή μιας πιο καθαρής και δεδομένης σχέσης. Τα πιο πρωτοποριακά πράγματα γίνονται σήμερα σε μια κλασσική σκηνή. Το βασικό είναι να αισθάνονται οι θεατές ασφάλεια, ότι τους προσέχεις, το ίδιο και οι ηθοποιοί».
Όλη αυτή ιστορία μου θυμίζει λίγο τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του. Όπως μου επισημαίνει και ο κ. Μπαστογιάννης «Αν θεωρήσουμε, λοιπόν, ότι οπουδήποτε εμφανίζεται μία θεατρική παράσταση, ο χώρος που την φιλοξενεί είναι «θέατρο» και άρα θα πρέπει να διαθέτει τις τεχνικές προδιαγραφές υπό το ισχύον καθεστώς, είναι απολύτως βέβαιο ότι για τους περισσότερους από τους υφιστάμενους χώρους θα ήταν αδύνατον να εκδοθεί άδεια λειτουργίας θεάτρου». Προφανώς ο νομοθέτης του 37', όταν έγραφε«Απαγορεύεται η από σκηνής διδασκαλία θεατρικών έργων ων το περιεχόμενον, αι εικόνες και ο τρόπος της αποδόσεως εν γένει 1) προσβάλλουσι τα δημόσια ήθη ή οπωσδήποτε καθάπτονται της χριστιανικής θρησκείας και γενικώς τα οπωσδήποτε κρινόμενα ακατάλληλα ή επιβλαβή δια το κοινόν, 2) αποβλέπουσιν εις τον προπαγανδισμόν των κομμουνιστικών ή άλλων ανατρεπτικών ιδεών» δεν είχε ιδέα για το πόσο θα άλλαζε ο κόσμος από τότε ή μήπως δεν άλλαξε καθόλου;


_______________________________
Κείμενο: Νάντια Δρακούλα Email: naddrac@gmail.com
http://www.elculture.gr/elcblog/article/adeies-theatrwn-574734

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

«Κατηγορώ την Ευρώπη»: Άρθρο-σοκ του τ. ΥΠΕΞ της Ισπανίας για την Κύπρο

Μορατίνος: Και οι γερμανοί κέρδισαν από το κυπριακό σύστημα

Δριμύτατη κριτική κατά των υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εξαπολύει μέσα από τις σελίδες της El Pais σε άρθρο του-μανιφέστο υπέρ της Μεγαλονήσου με τον εύγλωττο τίτλο «Προς υπεράσπιση της Κύπρου» ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνος, κατηγορώντας τους ευθέως ότι «αγνόησαν τη διεθνή και εθνική πραγματικότητα» και το γεωπολιτικό ρόλο της χώρας. 
Ο υπουργός της κυβέρνησης Θαπατέρο, καταγγέλλει τους ευρωπαίους αξιωματούχους ως υπεύθυνους για τη μεταστροφή του φιλοευρωπαϊκού κλίματος στη Μεγαλόνησο, και την διολίσθηση από τους διθυράμβους της ένταξης στο «ευρωπαϊκό κλαμπ» το 2003 στις σημερινές διαδηλώσεις και το αίτημα περί εξόδου από το ευρώ. 
Η απομόνωση της Κύπρου, αρχίζει κατά τον Μορατίνος από την απόρριψη του σχεδίου Ανάν από «τη συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων». «Η συγκεκριμένη απόφαση, δεν άρεσε στη διεθνή ιθύνουσα τάξη (sic), η οποία αντί να αναζητήσει λύσεις συγκεκριμένες και να προωθήσει έναν νέο γύρο διαπραγματεύσεων, τιμώρησε τη χώρα και τον πρόεδρο Παπαδόπουλο με απομόνωση». 

«Σημείο αναφοράς έως πρότινος ο κυπριακό τραπεζικό σύστημα...»
Ο κ. Μορατίνος «θυμίζει» ότι «το σημερινό αποκηρυγμένο τραπεζικό κυπριακό σύστημα, παρουσιαζόταν, μόλις πέντε χρόνια πριν, ως σημείο αναφοράς τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο». Οπως επισημαίνει εξάλλου, «όχι μόνο οι ελληνικές τράπεζες, αλλά πολλές άλλες εταιρίες και ιδρύματα, ανάμεσά τους βρετανικά και γερμανικά, γνώριζαν και επωφελήθηκαν από το κυπριακό σύστημα». «Σκανδαλίζομαι σήμερα όταν ακούω τον τρόπο με τον οποίον οι κυπριακές τράπεζες αποτελούν ταπείνωση για τους Κυπρίους εξαιτίας των καταθέσεων που διατηρούσαν ρώσοι ιδιώτες και εταιρίες, γιατί μπορούμε να αναρωτηθούμε αντιστοίχως αν (παρόμοια) άφιξη ρωσικών κεφαλαίων (η οποία αποκηρύσσεται στην Κύπρο) δεν έχει σημειωθεί επίσης σε Γερμανία ή Ηνωμένο Βασίλειο». «Η κατάσταση στην Κύπρο ήταν γνωστή, και γι’ αυτό η Τρόικα είχε πληροφορίες», επισημαίνει ο κ. Μορατίνος. 

Σιαρλής: «Ετσι διαλύθηκε η Συμμαχία της Δήλου...»
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας αναφέρεται και στη δραματική έκκληση που είχε απευθύνει τον Σεπτέμβριο του 2012 στη Λευκωσία ενώπιον των «παντοδύναμων υπουργών του Ecofin», ο κύπριος υπουργός Οικονομικών κ. Βάσσος Σιαρλής, υπενθυμίζοντας ότι «η παρακμή της Αθήνας ξεκίνησε με τη διάρρηξη των συμφωνιών στις οποίες είχαν καταλήξει οι 150 πόλεις-κράτη της Συμμαχίας της Δήλου». «Η σύγκριση με την ΕΕ και τη Γερμανία δεν έγινε δεκτή με θετικό μάτι και οι υπουργοί του ευρώ έκαναν τα στραβά μάτια στην παρέμβαση, στην οποία τονιζόταν η ανάγκη να υπάρξει συνεργασία για την έξοδο από την κρίση», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Μορατίνος. 

«Οταν ακούγονται φωνές τόσο επικριτικές κατά της Κύπρου, πρέπει να υπενθυμίσουμε στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι αυτή η χώρα, στην οποία ζουν μόλις κάτι παραπάνω από 1.200.000 κάτοικοι, διαθέτει ΑΕΠ της τάξεως των 21,5 δισ. ευρώ, κατέχει την 31η θέση στο Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης, νεοπαγή πανεπιστημιακή κοινότητα με 7.000 φοιτητές και υδρογονάνθρακες οι οποίοι αποτελούν τα τρίτα σε μέγεθος αποθέματα σε παγκόσμιο επίπεδο». 

«Οι υπουργοί του Ecofin αγνόησαν την διεθνή και εθνική πραγματικότητα»

«Οι υπουργοί του Ecofin αγνόησαν τη διεθνή και εθνική πραγματικότητα, καθώς και τη γεωπολιτική και στρατηγική θέση της Κύπρου», υποστηρίζει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών. «Δεν μέτρησαν την επίδραση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μιας χώρας-κλειδί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ».

«Οι τεράστιες δυνατότητες της Κύπρου προκάλεσαν μέγιστες ανισορροπίες» 
«Η Κύπρος διαθέτει τεράστιες δυνατότητες, όχι μόνο τουριστικές, καθώς τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων προκάλεσαν ενδεχομένως μέγιστη ανισορροπία στους συσχετισμούς ισχύος και επιρροής εντός και εκτός ΕΕ. Το ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί σήμερα είναι αν τα κυπριακά κοιτάσματα θα είναι ευρωπαϊκά, ρωσικά, τουρκικά, λιβανέζικα, ή ισραηλινά. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα που πρέπει να αντιμετωπίσει η ευρωπαϊκή πολιτική...».
«Δυσανάλογο και άδικο το μαρτύριο της Κύπρου»
«Εν όψει των γεγονότων, υποτιμάται η γεωπολιτική προσέγγιση, και υιοθετείται η ψευδο-τεχνοκρατική (sic), την ώρα που η κυπριακή κοινωνία έχει εισέλθει σε μία οδό μαρτυρίου δυσανάλογη και άδικη».
«Για όλα τα ανωτέρω, (εκφράζω την) αλληλεγγύη μου και στήριξη μου στους Κυπρίους», καταλήγει ο Μορατίνος.


Ολόκληρο το άρθρο
Προς Υπεράσπιση της Κύπρου

Ακόμα θυμάμαι τον Ιούνιο του 2003, όταν ο πρόεδρος Κληρίδης επέστρεφε στη Λευκωσία από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κομίζοντας την ομόφωνη απόφαση της ΕΕ να δεχθεί την Κύπρο ως νέο κράτος μέλος της. Οι ευρωπαϊκές και κυπριακές σημαίες ξεδιπλώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν στη Λεωφόρο Μακαρίου, ο θόρυβος από τα χιλιάδες κλάξον ηχούσε επί ώρες και η κυπριακή ζιβάνα έρεε σε όλους τους δημόσιους χώρους και τα καφέ της νήσου, όπου γιόρταζαν με ευθυμία και ικανοποίηση την αναγνώριση της Κύπρου ως ευρωπαϊκής επικράτειας. Δέκα χρόνια αργότερα, οι ίδιοι δρόμοι έγιναν μάρτυρες διαδηλώσεων με υψωμένα πλακατ τα οποία ζητούν την έξοδο από την Ευρώπη και ασκούν δριμεία κριτική στις Βρυξέλλες.
Τι συνέβη στην Κύπρο ώστε να περάσει μέσα σε μία μόνο δεκαετία από τον φιλοευρωπαϊκό ενθουσιασμό στη δυσαρέσκεια; Στις γραμμές που ακολουθούν δεν φιλοδοξώ να αναλύσω την οργανωμένη από τους ευρωπαίους ιθύνοντες απερισκεψία για τη διάσωση της Κύπρου. Κάτι τέτοιο θα άξιζε ένα ειδικό άρθρο. Το μόνο που επιδιώκω είναι να συμβάλω στην σκέψεις όσον αφορά τους απώτερους λόγος που οδήγησαν σε αυτήν την κλιμακούμενη και αρνητική πράξη των Ευρωπαίων έναντι των Κυπρίων.
Ως υπουργός Εξωτερικών έγινα μάρτυρας της διάψευσης των βασικών ευρωπαϊκών παραγόντων, αλλά και του διεθνούς κατεστημένου για την απόρριψη από την Κύπρο του Σχεδίου Αννάν ΙΙ. Πολλοί εξ’ αυτών διερωτόντο: «πώς είναι δυνατόν το 75% των πολιτών αυτού του μικρού κράτους να τολμά να πει όχι σε ένα σχέδιο που έχουν υπαγορεύσει Ουάσιγκτον, Βερολίνο και Βρυξέλλες;». Για άλλη μία φορά, έγινα μάρτυρας, με μια κάποια απογοήτευση, του τρόπου με τον οποίον η διεθνής κοινότητα σχεδίαζε το μέλλον ενός λαού και ενός έθνους, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη της τη γνώμη του και την ιστορική του προοπτική, αλλά και χωρίς να προβλέπει τις συνέπειες των προτεινομένων. Οι Κύπριοι απέρριψαν με συντριπτική πλειοψηφία ένα σχέδιο το οποίο θεώρησαν ελάχιστα δίκαιο για να κατορθώσει να σταθεροποιήσει μία διαρκή λύση στη διαίρεση του νησιού. Η συγκεκριμένη δημοκρατική απόφαση δεν άρεσε στη διεθνή ιθύνουσα τάξη, η οποία, αντί να αναζητήσει λύσεις συγκεκριμένες και να προωθήσει ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων, τιμώρησε τη χώρα και τον πρόεδρο Παπαδόπουλο με απομόνωση.
Οι υπουργοί του Ecofin αγνόησαν την εθνική και διεθνή πραγματικότητα
Μέσα σε ελάχιστα μόνο χρόνια αυτή η χώρα ανήλθε, με τη δική της αξία στα επίπεδα ποιότητας και ανταγωνισμού που απαιτούσαν τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Η Κύπρος ήταν μία χώρα πρότυπο η οποία ανταποκρίθηκε με ταχύτητα στις κοινωνικές, θεσμικές, οικονομικές, χρηματιστηριακές απαιτήσεις, καθώς και σε αυτές σε ζητήματα ασφαλείας, που απαιτούσε η Ευρώπη. Συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις του Σένγκεν και του ευρώ, και τα οικονομικά της νούμερα ήταν αυτά μιας ευημερούσας χώρας. Το σημερινό αποκηρυγμένο κυπριακό τραπεζικό σύστημα παρουσιαζόταν, μόλις πέντε χρόνια πριν, ως σημείο αναφοράς σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Οχι μόνο οι ελληνικές τράπεζες, αλλά πολλές εταιρίες, ανάμεσά τους βρετανικές και γερμανικές, γνώριζαν και επωφελήθηκαν από την κυπριακή πλατφόρμα. Σκανδαλίζομαι όταν ακούω σήμερα πώς αυτό το τραπεζικό σύστημα ταπεινώνει τους Κυπρίους εξαιτίας των καταθέσεων ρωσικών εταιριών και φυσικών προσώπων: μπορούμε να αναρωτηθούμε αν η άφιξη ρωσικών κεφαλαίων η οποία καταγγέλλεται στην Κύπρο δεν έχει σημειωθεί επίσης στη Γερμανία ή το Ηνωμένο Βασίλειο; Η κατάσταση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος ήταν γνωστή και, γι’ αυτό, η Τρόικα είχε πληροφορίες. Το συγκεκριμένο θέμα συζητήθηκε κατά την κυπριακή προεδρία της ΕΕ.
Στην άτυπη σύνοδο του Ecofin το Σεπτέμβριο του 2012 στη Λευκωσία, οι παντοδύναμοι ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών άκουσαν κατά το δείπνο μία παρέμβαση άκρως ενδεικτική του κύπριου υπουργού Οικονομικών, Βάσσου Σιαρλή. (Ο κ. Σιαρλής) υπενθύμισε ότι η παρακμή της (αρχαίας) Αθήνας ξεκίνησε από τη ρήξη σε όσα είχαν συμφωνηθεί από τις 150 πόλεις-κράτη της Συμμαχίας της Δήλου. Η σύγκριση με την ΕΕ και τη Γερμανία δεν έγινε θετικά δεκτή και οι υπουργοί του ευρώ έκαναν τα στραβά μάτια στην παρέμβαση, στην οποία επαναλαμβανόταν η ανάγκη να υπάρξει έξοδος από κοινού από αυτήν την κρίση.
Την ώρα που ακούγονται φωνές επικριτικές κατά της Κύπρου, οφείλουμε να θυμίσουμε στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι αυτή η χώρα, όπου ζουν κάτι παραπάνω από 1.200.000 κάτοικοι, έχει ΑΕΠ ύψους 21,5 δισ. ευρώ, βρίσκεται στην 31η θέση του Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης, διαθέτει μία νεοπαγή πανεπιστημιακή κοινότητα που αριθμεί 7.000 φοιτητές, και υδρογονάνθρακες που αντιπροσωπεύουν τα τρίτα σε μέγεθος αποθέματα παγκοσμίως. Οι υπουργοί του Ecofin αγνόησαν την εθνική και διεθνή πραγματικότητα, καθώς και τη γεωπολιτική και στρατηγική θέση της Κύπρου. Δεν εκτίμησαν, την ώρα που αντιδικούσαν για το κυπριακό ζήτημα, την επιρροή της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μίας χώρας-κλειδί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η Κύπρος διαθέτει ένα μεγάλο δυναμικό και όχι μόνο τουριστικό, γιατί τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της έχουν προκαλέσει πιθανόν τεράστια ανισορροπία στους συσχετισμούς ισχύος και επιρροής εντός και εκτός ΕΕ. Το ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί σήμερα είναι αν τα κυπριακά κοιτάσματα θα είναι ευρωπαϊκά, ρωσικά, τουρκικά, λιβανέζικα ή ισραηλινά. Αυτό ωστόσο είναι άλλο ένα επίμαχο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσει η ευρωπαϊκή πολιτική....
Εν όψει των γεγονότων, υποτιμάται η γεωπολιτική προσέγγιση και υιοθετείται η ψευδο-τεχνοκρατική, την ώρα που η κυπριακή κοινωνία έχει εισέλθει σε μία οδό μαρτυρίου δυσανάλογη και άδικη. Για όλα τα ανωτέρω, (εκφράζω) την αλληλεγγύη μου και στήριξή μου στην Κύπρο.

* Ο Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνος διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της ΙσπανίαςEl Pais
Το άρθρο στα ισπανικά:
http://economia.elpais.com/economia/2013/03/28/actualidad/1364504012_929990.html- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/oikonomia/628/138986/katigoro-tin-evropi-arthro-sok-tou-t-ypex-tis-ispanias-gia-tin-kypro#sthash.Rt5QTxLP.dpuf


____________________________