Τα έμπειρα μεγάλα κυνηγημένα γουρούνια μπορεί να επιλέξουν να ξεσύρουν
προσεκτικά, κάνοντας οικονομία δυνάμεων, και αφήνοντας λίγα ίχνη.
Ξέρουν με ακρίβεια… "γευσιγνώστη" πότε ένα καλαμπόκι είναι έτοιμο για επιδρομή, πότε ένα κριθαράκι είναι έτοιμο για... ισοπέδωση. Οπως ακριβώς την εποχή των καρυδιών μεταναστεύουν από μακριά για τη λιχουδιά ή την εποχή του κάστανου μαζεύονται στις καστανιές, από ακόμα μακρύτερα…
Οι κάμποι είναι πάντα πλούσιοι σε τροφή και σε μεγάλη ποικιλία. Σιτάρια και κριθάρια, καλαμπόκια, φρούτα που πέφτουν γινωμένα από τον αέρα, σταφύλια, σύκα, αχλάδια μήλα. Βέβαια, δεν αμελούν να επισκεφθούν και αγαπημένα κλασικά σημεία, όπως μυρμηγκοφωλιές ή κανένα ευωδιαστό ψοφίμι!
Κοντά στις οικογένειες των γουρουνιών κινείται πάντα κάποιος μονιάς αγριόχοιρος, αναπολώντας τις ηδονές των αγαπημένων του ερωμένων. Ομως οι γουρούνες δεν τους αφήνουν να πλησιάσουν τις οικογένειες. Είναι εξαιρετικά προστατευτικές με τα μικρά τους.
Τα κλασικά πυκνά που αποτελούν το καταφύγιό τους το φθινόπωρο και τον χειμώνα έχουν βέβαια γουρούνια στην αρχή της σεζόν, αλλά όχι στους αριθμούς που τα βρίσκουμε συνήθως. Τα γουρούνια έχουν μια εσωτερική "ιεραρχία", σαν τα κουνέλια ή όλα τα άλλα θηλαστικά που διεκδικούν ζωτικό χώρο. Υπάρχουν οι… "αριστοκράτες" που έχουν πάντα την επιλογή στα φιλέτα των τόπων και της τροφής, υπάρχουν οι απλοί "πληβείοι" που προσπαθούν να ακολουθούν, υπάρχουν και οι "παρίες" που ξεμοναχιάζονται είτε από παραξενιά είτε από πίεση.
Αυτή η εποχή είναι ταυτόχρονα εύκολη και δύσκολη ταυτόχρονα για τα σκυλιά. Εύκολη στην αναζήτηση των γουρουνιών σε μικρούς και οριοθετημένους τόπους, αλλά αφόρητη από τη ζέστη που καίει τις μέρες αυτές τα πουρναροδάση.
Τα έμπειρα σκυλιά βρίσκουν συνήθως το φρέσκο χνάρι των γουρουνιών αμέσως! Η μετακίνηση των γουρουνιών δεν είναι μεγάλη από τη βοσκή στο γιατάκι, ακόμα και στα μεγάλα δάση. Τα δεύτερα σκυλιά, τα λιγότερο έμπειρα, μπορεί να χασομερήσουν κάμποσο, αλλά θα βρουν και αυτά το ντορό με σχετική ευκολία.
Ο αυτοκινητόδρομος!
Τα μοναχικά αρσενικά γουρούνια θα κυνηγηθούν… καίγοντας θερμίδες και το λίπος που απέκτησαν με την άφθονη βοσκή. Μερικά δυσκολεύονται τόσο που ψάχνουν κατευθείαν για νερό με το πρώτο "ξεσήκωμα". Οι γουρούνες με τα γουρουνόπουλα είτε θα κυνηγηθούν κανονικά είτε -αν τα γουρουνάκια είναι μικρά ακόμα από όψιμη γέννα- μπορεί να "κολλήσουν" για τα καλά στη στάμπα και να αμυνθούν με αυτοθυσία.
Οι γουρούνες στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν την αγέλη καταφεύγουν σε πολλά τρικ. Κάποιες φορές την ώρα της στάμπας και πάνω στην προσπάθεια να προστατέψουν την αγέλη, διώχνουν ένα γουρουνόπουλο, για να κυνηγηθεί από τα σκυλιά, να τα παρασύρει, και αυτές να μπορέσουν να ξεσύρουν πιο εύκολα. Τα έμπειρα μεγάλα κυνηγημένα γουρούνια μπορεί να επιλέξουν να ξεσύρουν προσεκτικά, κάνοντας οικονομία δυνάμεων, και αφήνοντας λίγα ίχνη. Γενικά οι αιματηρές μάχες δεν είναι συχνές στην αρχή της σεζόν, αλλά αυτό δεν αποτελεί βέβαια κανόνα. Τα γουρούνια δείχνουν στις πρώτες εξόδους να είναι μάλλον αμήχανα.
Η φετινή μου εμπειρία με ένα κοπάδι γουρουνιών, που έβοσκε νωρίς το απόγευμα εν μέσω εκρήξεων από κανονάκια για καρακάξες, με έπεισε ότι τα γουρούνια ξέρουν να ξεχωρίζουν τους ακίνδυνους ήχους από τους πυροβολισμούς.
Ενα ακόμα στοιχείο που σύντομα θα επιδράσει στον πληθυσμό του αγριόχοιρου στην Πελοπόννησο είναι η δημιουργία του σύγχρονου αυτοκινητόδρομου Κορίνθου –Τρίπολης - Καλαμάτας που κόβει τον Μοριά στα δύο, διακόπτοντας τη μετανάστευση γουρουνιών από τα δάση του Μαινάλου προς τα δάση του Πάρνωνα.
Αυτή η "μετακίνηση", παρατηρημένη και διαπιστωμένη από χρόνια, διακόπηκε βίαια φέτος. Μένει να δούμε πόσο θα επηρεαστεί ο πληθυσμός στα οροπέδια της Μεγαλόπολης και της Ασέας, που αποτελούσαν κλασικούς κυνηγότοπους.
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Αν και τα γουρούνια τα ίδια είναι αντικείμενο της… υψηλής κουζίνας, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι εξαιρετικά άπληστα και περιστασιακά πτωματοφάγα! Πριν από μερικά χρόνια γερμανικό περιοδικό είχε πρωτοσέλιδο έναν κάπρο να γευματίζει στο πτώμα νεκρού ελαφιού. Και έντιμος κυνηγός παραδέχτηκε πως σκότωσε γουρούνι, που όταν ανοίχτηκε, είχε στο στομάχι του μισοχωνεμένο πτώμα… αλεπούς! Βέβαια, όπως και η μπεκάτσα που χωνεύει σκουλήκια και τα μετατρέπει σε ευωδιαστό κρέας, έτσι και το γουρούνι όταν βράσει καλά, δεν έχει καμιά σημασία τι έχει φάει!
Αν και τα γουρούνια τα ίδια είναι αντικείμενο της… υψηλής κουζίνας, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι εξαιρετικά άπληστα και περιστασιακά πτωματοφάγα! Πριν από μερικά χρόνια γερμανικό περιοδικό είχε πρωτοσέλιδο έναν κάπρο να γευματίζει στο πτώμα νεκρού ελαφιού. Και έντιμος κυνηγός παραδέχτηκε πως σκότωσε γουρούνι, που όταν ανοίχτηκε, είχε στο στομάχι του μισοχωνεμένο πτώμα… αλεπούς! Βέβαια, όπως και η μπεκάτσα που χωνεύει σκουλήκια και τα μετατρέπει σε ευωδιαστό κρέας, έτσι και το γουρούνι όταν βράσει καλά, δεν έχει καμιά σημασία τι έχει φάει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου