Τελικά, έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Για να περάσει, κάτι πρέπει να ...σπάσει. Λογικά κάποιο «δόντι» από το χτένι. Λίγο το κακό. Συνεχίζεις με τα υπόλοιπα. Ο δικός μας κόμπος, πέρασε βίαια και έσπασαν οι σχέσεις του επαρχιακού Τύπου με τους πολιτικούς. Εκείνους που από το 2004 και πριν μηχανεύτηκαν την...εξυγίανση των μικρών εφημερίδων της επαρχίας, κυρίως των εβδομαδιαίων συνδρομητικών και...ξεκουρβουλιάζουν το αμπέλι, από το οποίο πρώτοι εκείνοι τρώνε τα καλύτερα σταφύλια. Με το κόλπο των «εξυγιάνσεων», έκλεισαν και όλες οι βιομηχανίες στη χώρα και, τοπικά, η Χαρτοβιομηχανία, από την οποία δε μας έμεινε ούτε το...οικόπεδο.
Κάποιες ελαφρύνσεις που είχαν οι μικρές εφημερίδες της επαρχίας, και χάρη σ’ αυτές επιβίωναν, άρχισαν να τις ψαλιδίζουν από εποχής πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη και μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Γύρισε από τη συνάντηση με τους μεγαλοτραπεζίτες και ανακοίνωσε περικοπές των διευκολύνσεων που προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν ψηφίσει. Αντέξαμε. Σιγά-σιγά το κακό μεγάλωνε. Μάζευε σου λέει η παροιμία κι ας είν’ και ρόγες. Γιατί στην ουσία η κρατική συμμετοχή υπέρ του επαρχιακού Τύπου ήταν κάτι λιγότερο κι από ρόγες. Ώστε επί διακυβερνήσεως Ρουσόπουλου (Καραμανλή του νεότερου ήθελα να πω) σχεδιάστηκε το ξεθεμέλιωμα. Τα σημερινά αδιέξοδα, που προέκυψαν, τα είχαμε προαισθανθεί. Και καταφύγαμε – πού αλλού ; - στον Αχαιό κυβερνητικό τότε – νεαρό βουλευτή Μιχάλη Μπεκίρη . Με υπόμνημά μας (το οποίο προφανώς πρέπει να έχει στο αρχείο του αλλ’ ούτε το διάβασε κι αν τούριξε μια ματιά δεν κατάλαβε τις συνέπειες που θα είχε, αν ψηφιζόταν το σχέδιο του τυποκτόνου νόμου, που εισήγαγε ο υπερυπουργός Ρουσόπουλος) χτυπούσαμε τον κώδωνα κινδύνου αλλά και υποδεικνύαμε τρόπο και ο νόμος να ψηφιστεί και οι επαρχιακές εφημερίδες να μην εξολοθρευτούν.
Τότε όμως και στον πολιτικό που απευθυνθήκαμε είχε μπει η ιδέα της υπουργοποιήσεώς του και ποιος τολμούσε να σηκώσει φωνή στον Μέγα Επικρατείας συγκυβερνήτη του Προέδρου και εισηγητή του ν/σ, που «έλυνε κι έδενε» στο κυβερνητικό στρατόπεδο; Στην κυβερνητική επιτροπή – μάθαμε – ότι ο βουλευτής κ. Μιχ. Μπεκίρης έκανε μια πύρινη εισήγηση υπέρ του νομοσχεδίου δηλ. εναντίον του Επαρχιακού Τύπου. Στη συνέχεια, συνέβησαν δυο περιστατικά. Το πρώτο ότι ο νόμος ψηφίστηκε και η Ένωση Ιδιοκτητών των εφημερίδων μας, τον προσέβαλε με προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας, ως αντισυνταγματικό. Το δεύτερο ήταν, το ίδιο συμφέρον, η υφυπουργοποίηση του κ. Μπεκίρη, κάτι που δεν είχαμε υποπτευθεί, κι εμείς του ζητούσαμε βοήθεια. Απλοελληνικά, δε μας αγνόησε απλά, αλλά μας πούλησε. Για όσους εκ των εκδοτών ήταν άγνωστα τα παρασκήνια αυτά, ο κ. βουλευτής απολάμβανε, για κάμποσα χρόνια της δωρεάν προβολής του και τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, τι θα ενεργήσει ή τι θα απολογηθεί; Δε σπεύδουμε, προς το παρόν, να δημοσιεύσουμε εκείνο το υπόμνημά μας, με ημερομηνία 2 Δεκεμβρίου 2005 . Επισημαίνουμε όμως τη δυσμενή – για τις εφημερίδες μας – πρόβλεψη που απέληξε στη σημερινή καταστροφή. Δύσκολο, πολύ δύσκολο να ανατραπούν, τώρα, τέτοιες αποφάσεις. Οι πολιτικοί που διαφημίζονταν τσάμπα από τις εφημερίδες, ας αναζητήσουν άλλους τρόπους να μαθαίνουν οι πολίτες τις δραστηριότητές τους. Και αυτό θα είναι το δικό τους αρνητικό κόστος, όσο επιμένουν να πολιτεύονται.
*από την εφημ. "ΕΡΕΥΝΑ" ΑΙΓΊΟΥ
Εκδότης - Διευθυντής ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΛΟΓΕΡΑΣ
http://ereyna-aigio.gr/eparhiaka/592-2011-08-18-16-42-37.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου